Het resultaat: week 14

Duizenden mensen hebben zich verzameld op de Coolsingel. Ik sta ertussen met een gespannen glimlach op mijn gezicht. Ik kijk om me heen en zie meerdere gespannen gezichten, allen wachtend op het startschot van de AD 5 km loop. Naast mij staat mijn vriendin. Ik herinner me ons gesprek van een paar jaar geleden nog goed: ‘ik snap écht niet dat er mensen zijn die voor hun lol gaan hardlopen.’ ‘Nee, inderdaad.’ Maar kijk ons hier nu eens staan met zijn tweeën. We gaan ervoor!

Is er echt alweer een maand voorbij? Wow, wat gaat de tijd snel! Bij de laatste update die ik jullie gegeven heb had ik net 10 weken BodieBoost achter de rug en stond de teller van de weegschaal op -4,4 kg (helaas nét mijn 10 weken doel niet behaald, maar wel heel tevreden). Inmiddels heb ik week 14 van BodieBoost afgerond en jullie vragen je natuurlijk allemaal af: hoe is het gegaan?
De eerste twee weken gingen niet heel erg goed. Misschien dat het ermee te maken had dat ik niet meer elke week een update op Chicklit.nl plaatste, waardoor ik het gevoel had dat minder mensen me op de vingers keken en ik dus minder een stok achter de deur had. Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat ik geprobeerd heb me aan de BodieBoost methode te houden, maar dat ik hier en daar helaas een familie te veel genomen heb en soms zelfs ook een joker te veel. Alle remmen los gegooid? Dat ook weer niet. En daarom was ik na deze beruchte twee weken tóch nog iets afgevallen.
Het resultaat viel wel een beetje tegen en daarom heb ik mezelf streng toegesproken, de teugels weer opgepakt en de regels iets aangescherpt. En met resultaat! De derde week was ik -0,8 kg afgevallen en de vierde week nog eens -0,6 kg, wat het totaal nu op -6,2 kg zet (en -5 cm in omvang). En daar ben ik super tevreden mee! Eindelijk begin ik het resultaat zelf ook een beetje te zien en te merken. Mijn kleren zitten een stuk minder strak en de jurk die voor Florida in mijn kast hangt… past! (Hoewel hij met nog 2 kilootjes eraf waarschijnlijk nóg beter zit. Daar gaan we dan ook zeker voor!)

Ik heb niet stilgezeten afgelopen maand. Natuurlijk heb ik Pasen gevierd en genoten van heerlijke paasbrunches. Maar wél BodieBoost-proof paasbrunches dit jaar. Ik heb goed op de families gelet en mijn ontbijt en lunch met elkaar gecombineerd, waardoor het heel goed te doen was.
Ook had ik genoeg te vieren deze maand. Naast verschillende verjaardagen was ik op 12 april namelijk precies één jaar getrouwd! Op de dag zelf wilde ik me weer even één minuut de mooie bruid voelen (en gewoon even checken of hij nog zou passen) en dus werd de bruidsjurk uit de kast getoverd. En hij paste! Hij zat zelfs ruimer dan vorig jaar! Dus bepakt met een goed gevoel, een koffertje in de hand en een opgespaarde joker op zak, vertrok ik met manlief naar onze romantic getaway. Ik had namelijk een kamer op de SS Rotterdam geboekt om onze anniversary te vieren. Precies… toerist in eigen stad. We hadden een heerlijke kamer met uitzicht op de Euromast (inclusief cheesy rozenblaadjes en prosecco) en hebben echt van ons verblijf genoten. Het meest bizarre van alles is dat de band die op onze bruiloft speelde precies deze avond een optreden had op het befaamde schip waar wij ook verbleven. Dat kan haast geen toeval zijn!


Ik heb deze maand sportief afgesloten met de AD 5 kilometer loop. Samen met mijn vriendin stond ik tussen de duizenden mensen op de Coolsingel te wachten om aan de loop te mogen beginnen. Ondanks dat ik zelf vaker 5 kilometer gelopen heb, was ik toch heel de dag erg gespannen. Ik wilde namelijk graag mijn tijd verbeteren van twee jaar geleden. Toen had ik ongetraind deelgenomen aan de Ladiesrun en een tijd neergezet van 37,48 minuten. Nu had ik wél getraind en moest en zou ik natuurlijk mijn tijd verbeteren. De loop was leuk, dwars door het centrum van Rotterdam, en het weer was heerlijk. Het zonnetje scheen en ik liep sneller dan normaal. So far so good dus. Tot ik op 4 kilometer ineens last van mijn milt kreeg, wat steeds erger werd. Ik heb geprobeerd mijn ademhaling aan te passen, maar het mocht niet baten. Toen ik noodgedwongen een paar passen gewandeld heb, leek het weg te zijn. Zachtjes begon ik weer te rennen. Dat ging goed. Maar toen ik ging versnellen, kwam het weer terug. Met een verbeten gezicht rende ik door. Langs de kant hoorde ik een onbekende roepen: ‘kom op Melissa, je kan het.’ Dat gaf me een boost. Daarna zag ik manlief langs de kant tussen het publiek door zelf een marathon rennen om zoveel mogelijk verschillende foto’s van mij te kunnen maken. Dat deed me zelfs weer een klein beetje glimlachen. Toen ik een paar honderd meter voor de finish mijn vriendin langs de kant zag staan juichen, gaf ik haar een high five en zette alles op alles tijdens mijn laatste sprint. 34,30 minuten gaf de teller aan toen ik over de finish heen sprintte. Mijn netto tijd was dit keer 33,14 minuten: 4,5 minuut sneller dan de vorige keer dus. Versleten maar voldaan keerde ik terug naar huis. In juni staat de volgende 5 kilometer gepland tijdens de Ladiesrun. Mijn doel daar: binnen 30 minuten. Ik moet dus nog even doortrainen…


Mijn doel voor komende maand:
Over twee weken vertrek ik met het vliegtuig naar de USA, voor een heerlijke vakantie van 3 weken. Voor die tijd zou ik graag de -7 kg hebben aangetikt. Dat wordt de komende weken dus nog even extra goed mijn best doen. Daarna komt de grootste uitdaging, namelijk: op vakantie niet aankomen. Ik hoef zeker niet af te vallen tijdens mijn vakantie - het is en blijft tenslotte vakantie - maar ik wil zeker ook niet aankomen. Hoe ga ik dit doen? Mijn hardloopspullen gaan mee, ik zal proberen me gewoon aan de families te houden, af en toe een joker te nemen en zeker niet altijd mijn bord proberen leeg te eten met al die achterlijk grote porties daar! Maar dat het een uitdaging wordt, dat is zeker, het is en blijft tenslotte Amerika. Na de vakantie wil ik echt weer even hard gaan knallen, zodat ik van de zomer ein-de-lijk een keertje onder de grens van 80 kilo kan komen. Stay tuned…