(Ledenrecensie) boek: De celliste van Portofino RECENSIE

Wat leek me dit boek mooi toen ik het op Facebook voorbij zag komen, de leesclub zocht lezeressen die het boek wilden gaan lezen. Zeer vereerd was ik toen ik mijn naam tussen de gelukkigen zag staan. Omdat ik heerlijk druk ben met mijn kindercoachpraktijk en vele andere dingen kom ik er niet altijd toe om een avondje te gaan lezen. Met dit boek kon ik me wel even in een heel andere wereld en andere tijd wanen. Elodie heeft mijn hart gestolen en ik vond het zeer liefdevol hoe vader en later ook haar moeder omgingen met hun dochter. Hoe de ellende die WO2 heet Italie binnensijpelde vind ik boeiend omschreven. Meer en meer maakt dit soort verhalen dat ik met andere ogen kijk naar plekken die ik bezoek. Zo zal ik straks  Venetie en Verona zeer zeker door de ogen van Lena, Elodie en al die anderen uit dit mooie boek zien. In een recensie wil ik niet te veel verklappen. maar een tipje van de sluier licht ik graag op. De schrijfster neemt je mee op reis door drie belangrijke plaatsen waar het verhaal zich afspeelt. Zij laat je een kijkje nemen in het Italie van vroeger waar langzaamaan het kwaad macht krijgt over de mensen. Het is een verhaal die je doet lachen, herinneren en soms huilen. Hoe Elodie haar cello een andere rol toevertrouwd en boeken ook een dubbele functie hebben vind ik een manier van verzet die ik nog niet eerder wist. Het ontroerde mij hoe Angelo zich ontfermt over Elodie en het leven wat hij had met Dalia is zo romantisch. Ja van dit boek heb ik genoten, alle facetten van het leven komen voorbij en het heeft niet veel verbeeldingskracht nodig om je deelgenoot te voelen van deze Italiaanse geschiedenis. Ik zeg, kopen en lezen dit boek!