Back to Divergent-basics in deze aanrader voor echte fans RECENSIE

In maart komt alweer het derde film van de Divergent serie in de bioscoop. Miljoenen zijn al fan van de opstandige Tris en koppige maar zorgzame Four. De serie die zich in futuristisch Chicago afspeelt, was voor mij niet geheel afgelopen na het lezen van de trilogie. Zo was er nog de bundel Het verhaal van Four, met verhalen over personage Four die zich deels voor en deels tijdens het eerste boek Inwijding (Engels: Divergent) afspelen. Via hebban.nl kreeg ik een gesigneerd (!) Divergent-pakket en kon ik eindelijk deze bundel lezen.

Veronica Roth’s originele intentie was om de Divergent serie vanuit Four te schrijven. Dit verhaal liet ze na de eerste dertig bladzijden vier jaar liggen, tot ze het uiteindelijk weer oppakte en opnieuw begon vanuit onze heldin Tris. Toch kunnen we in deze bundel lezen hoe Four Zelfverloochening verliet in het verhaal De Overstapper, leren we hoe zijn inwijding is vergaan in De Aspirant, krijgen we meer inzicht in het verhaal van zijn moeder als factieloze leider in De Zoon en ontmoeten we uiteindelijk Tris vanuit zijn oogpunt in De Verrader.

Tris die kennen we natuurlijk nog wel. Voor de onbekenden van Divergent: de gehele serie speelt zich af in futuristisch Chicago. De wereld is opgedeeld in vijf zuilen aan de hand van karaktereigenschappen: eerlijkheid, onbaatzuchtigheid, dapperheid, perfectie en intelligentie. Deze zuilen noemen we facties. Als Tris zestien jaar is, moet ze net als haar leeftijdsgenoten kiezen bij welke factie ze voor de rest van haar leven wil horen. Want de gouden regel is: factie boven bloed.

Twee jaar geleden koos Four dus bij welke factie hij voor altijd zou blijven. Ze ontmoeten elkaar tijdens Tris’ inwijding, waarbij ze moet bepalen wie haar echte vrienden zijn, terwijl zij – net als Four – een geheim voor iedereen verborgen moet houden. Dat Four’s verhaal uiteindelijk herschreven is vanuit Tris is dus te zien, want hun belevenissen kennen een aantal parallellen, maar door de verscheidenheid van hun karakters worden het toch weer hele andere verhalen.

Oude vrienden
Ondanks dat met deze kleine Divergent-kennis de eerste verhalen wel te lezen zijn – ze spelen zich immers aan “het begin” af, zullen we zo maar zeggen – zitten er ook bonus-scenes bij die aansluiten op het eerste boek van de trilogie, Inwijding. Het is dus een aanrader om eerst bij de gewone serie te beginnen. Het verhaal van Four is vooral een aanvulling op de verzameling van de Divergent-fans. De eerste paar verhalen zijn los te lezen, maar zonder kennis van de andere boeken wordt het ingewikkeld en mis je bovendien de vreugde om bekende personages weer terug te zien.

Zo leren we namelijk Zeke en Shauna kennen als Four’s vrienden. In de gewone serie spelen ze een kleinere rol, aangezien met name hun jongere broers en zussen belangrijker zijn in het verhaal van Tris. Nu is het juist andersom, de personages als Shauna, Uriah en Marlene spelen een kleinere rol en de vriendschappen van Four worden op de voorgrond gezet. Ik was erg enthousiast om ook juist hun achtergrondverhalen te leren kennen. Ook maken we Amar mee als inwijdingsdocent tijdens Four’s inwijding. Hij was een personage dat pas voorkwam in het derde boek Samensmelting (Engels: Allegiant) en toen kwam hij nogal onverwacht terug. Alleen kenden we toen zijn personage niet en vond ik het niet al te bijzonder. Ik denk dat als ik eerst De Overstapper had gelezen, het laatste boek veel meer dat verrassings-effect zou hebben gehad.

Meer duidelijkheid en uitleg
Wel geeft het boek meer duidelijkheid in de gedachtegang van Four en hoe hij is geworden wie hij is. Hoewel er geen details zijn die je absoluut niet had kunnen missen, geeft het boek wel meer diepgang aan personages als Eric en de factie Onverschrokkenheid, omdat we erachter komen hoe de factie sinds Four’s inwijding drastisch veranderd is.

Helaas merk je af en toe wel dat de verhalen na de serie zijn afgeschreven. Zo heb ik bij het eerste verhaal De Overstapper wel het idee dat dat echt een verhaal vóór de serie is geweest, het telt iets meer dan dertig bladzijden, dus vermoedelijk zijn dit die bladzijden die vier jaar bleven liggen? Maar vooral De Zoon voelt meer als een verhaal dat er tussen is gepropt omdat er wat dingen uitgelegd moesten worden. De drie bonusscènes zijn wel erg leuk om eens vanaf de andere kant te zien, alleen heb ik het gevoel dat Four hier meer weet dan dat hij op dat moment in het eerste deel van de trilogie wist.

<4
Naast het feit dat Four dus iets teveel informatie lijkt te hebben vergeleken met andere boeken, heb ik vrij weinig aan te merken. Als fan vond ik deze bundel een heerlijke toevoeging en ik had ‘m dan ook zeker niet willen missen. Vooral na het derde boek dat erg anders is dan het begin van de serie, is het lekker om weer even back to basics te gaan en de facties en personages die zo bekend zijn gaan voelen in een ander licht te zien. Moet je dit boek dus hebben om de serie te begrijpen? Nee, maar het is wel een enorme aanrader! En wie kan er nou nee zeggen tegen Four?