Een unieke mix van familiebanden en fantasy RECENSIE

Hugh Howey kan heel beeldend vertellen. Toen ik zijn Silo-trilogie las, waande ik me bij Juliette in de silo’s en ik was dan ook heel benieuwd naar zijn nieuwe boek Zand. 
Opnieuw wist Hugh Howey me helemaal mee te slepen naar deze nieuwe zandwereld. 

“De oude wereld bestaat niet meer, de huidige is bedolven onder een enorme laag zand. De wind zorgt telkens voor zandstormen. Het is een gevaarlijke wereld vol criminelen, revolutionairen en met weinig water. “

Zand begint met Palmer die door de woestijn trekt. Het eerste deel begint rustig en neemt de tijd om de leefwereld uitgebreid te schetsen. Het leven van de mensen in het verhaal wordt geregeerd door het zand. Omdat de wind constant waait, stapelt het zand zich overal op. Zo bestaat de huidige wereld uit grote zandvlakten waarop hutten gebouwd worden. Gaandeweg worden deze hutten onder het zand bedolven en bouwt men opnieuw een tijdelijk onderkomen. Door het zand is er ook een tekort aan water. Sommige mensen zijn de hele dag bezig om het zand uit de buurt van de waterput te halen. Anderen overleven door zandduiken. Door middel van speciale pakken duiken ze in het zand naar beneden naar de oude beschaving. Alles wat ze opgraven, kunnen ze gebruiken of verkopen. 

Palmer is zo’n zandduiker op weg naar een opdracht. In het eerste deel lees je over hoe Palmer onder het zand duikt en welke grote ontdekking hij doet. Het tweede deel van het boek gaat over zijn broer Conner die benieuwd is wat in het Niemandsland gebeurt van waaruit ze constant getrommel horen. Vanaf het derde deel leer je eveneens hun zus Vic kennen en komen de verhalen van de broers en zus samen. Zullen ze allemaal hun avontuur overleven?

Het zand is het hoofdpersonage van dit boek. Hugh Howey beschrijft het zand zo beeldend dat ik op een gegeven moment echt het zand tussen mijn tanden voelde knarsen. Op dat moment wist ik dat ik volledig in het verhaal zat. Het voelde alsof ik zelf in die zandwereld leefde. Ik ben niet claustrofobisch, maar de omschrijving van het zandduiken gaf me toch een heel onaangenaam gevoel en ik was blij om een slok water te kunnen nemen. 

Het boek is een science fiction-verhaal omwille van de zandwereld, maar het verhaal gaat voornamelijk over de familiebanden en onderlinge relaties. Dit tilt het boek naar een hoger kwaliteitsniveau. Hierdoor wordt dit boek waarschijnlijk ook graag gelezen door mensen die niet graag science fiction lezen. 
Laat het boek dus niet liggen omdat het een science fiction-boek is. Als je graag leest over families en hun problemen, dan kan je dit boek gerust lezen. Aan het begin van het boek merk je dat alle familieleden weinig contact hebben met elkaar, maar doorheen het verhaal zoeken ze elkaar op en leren ze elkaar te appreciëren en te vertrouwen. 

Er is weinig negatiefs over dit boek te vertellen. Dit boek is een afgerond verhaal, maar ik wil meer! 
Het boek focust zich voornamelijk op de armenwijk van de stad en de rest van de wereld blijft vaag. Ik ben vooral nieuwsgierig naar wat er in het Niemandsland ligt. Halverwege het verhaal wordt een deeltje van de sluier opgelicht, maar er is nog zoveel dat je niet weet. Ik had graag gehad dat Hugh Howey het boek iets dikker maakte en ook een stuk uit het Niemandsland had toegevoegd. 

Ik kan dit boek alleen maar aanraden aan iedereen. Het science fiction gedeelte is wel aanwezig, maar de familierelaties spelen een veel belangrijkere rol in dit verhaal. Geniet van het lezen en zorg dat er een glas water in de buurt is. Je zal het nodig hebben na je avontuur in het zand!