(Ledenrecensie) boek: Kwijt RECENSIE

Kwijt… wederom een prachtige cover dat een spannend boek bevat.

Kwijt is na Hou van mij, Laat me los, Vergeet mij niet, Vergeef me en Zuur het zesde deel in de reeks rond psychologe Kathleen Verlinden.
Dit personage is de rode draad doorheen de boeken van Anja Feliers.

Niettegenstaande dat ik het vorige boek, Zuur, ook gelezen had, had ik bij aanvang toch even wat bedenkingen hoe ik het geheel moest aanvatten. Dit euvel loste zich vanzelf op. Maar als Kwijt je eerste boek van deze auteur is, heb je toch wat achtergrondinformatie nodig.

Het verhaal rond Kathleen neemt een stevige wending omtrent haar relatie. Anderzijds krijgen we dan te maken met Sylvie, BV, en Xanne. Beide dochters van Elise die verdween op haar 31e.
Josje, het 7-jarig dochtertje van Sylvie, die bijna volledig blind is, wordt ’s nachts gadegeslagen en niemand neemt het ernstig. Tot de angst zich zo hard opbouwt en Josje haar verhaal kwijt kan bij Kathleen.
Dit is heel snel het thema waar Kwijt rond draait.

Ik kan niet zeggen dat dit boek me niets gedaan heeft. Je wil en je zal verder lezen, zelfs totdat je er maagpijn van de spanning aan overhoudt. En meermaals dacht ik: wat moet het griezelig zijn niet te kunnen zien maar wel een aanwezigheid te voelen. Dingen die je niet kan zien of voelen moeten je zo’n verschrikkelijk gevoel van onmacht geven omdat je ze niet kan plaatsen of verklaren.
Ik had voor het slapengaan nog een aantal hoofdstukken gelezen en raakte moeilijker dan normaal in slaap omdat ik me focuste op geluiden. Net zoals Josje in het verhaal deed. Stom hé.

Kwijt is zoveel “straffer” dan Zuur. Anja heeft een opmerkelijke vooruitgang in het schrijven gemaakt en ze mag met recht en rede Kwijt een psychologische thriller noemen.