(Ledenrecensie) boek: Emmy & Olivier RECENSIE

Emmy woont in Californië, daar waar de zon altijd schijnt en daar waar de zee soms de beste golven heeft om te surfen. Al haar hele leven woont Emmy daar en al haar hele leven neemt ze deel uit van haar vaste vriendengroepje. Echter werd haar vriend Oliver, tevens buurjongen, op zevenjarige leeftijd ontvoerd. Tien jaar later komt hij terug...

We beginnen met het begin, oftewel het uiterlijk van het boek. Waarschijnlijk zijn er meerdere lezers die het eens zijn met de stelling dat het ontwerp origineler kan. Véél origineler. Het lijkt wel alsof de ontwerpers in tijdnood zaten of druk aan het bezuinigen waren, aangezien de flap eruit ziet alsof er maar een paar minuten werk in heeft gezeten. Een titel, een schrijfster, twee snelle vingerafdrukken plus nog eventjes een quote van Morgan Matson. Dat kan toch iedereen in elkaar flansen?
   Ondanks het simpele en saaie uiterlijk - waardoor de indruk gewekt wordt dat het verhaal hetzelfde niveau heeft -, blijven de woorden van Matson in je achterhoofd spoken. "Funny, heartbreaking and true." Zou dat echt waar zijn?
 Het advies van de dag is: begin gewoon met lezen. Begin gewoon en je kunt niet meer stoppen. De hoofdstukken zijn niet te lang, Emmy's vrienden zijn leuk en er zitten inderdaad scènes tussen die echt funny zijn. Daarnaast is Oliver terug, en hoe?!
   Terwijl je door de bladzijden heen vliegt, waan je je niet langer in Europa. Je bent in Californië en surft mee met Emmy en Oliver. Je loopt rond op dezelfde school en neemt ook een hap van die overheerlijke burrito met kip en guacamole! Je hoort de gesprekken met eigen oren en maakt de ups en downs mee waar alle personages mee te maken. Meerdere malen zul je met een brok in je keel zitten, want ja, het is heartbreaking.
   En het is true. O zo true. Matson had gelijk, dit verhaal van Benway is ongelofelijk waar. Het is absoluut niet wat je denkt; Oliver is terug en iedereen is happy. Oliver moet wennen, zijn moeder is weer helemaal blij maar tegelijkertijd heel erg van slag. Bovendien heeft Oliver twee halfzusjes!
   Niet vaak zul je een verhaal lezen dat met het eerste oogopslag zo simpel lijkt, maar zo waar is. Iedereen is boos op de ontvoerder, terwijl Oliver tien levensjaren met hem opgebouwd heeft. Nu hij terug bij zijn moeder is waar hij volgens velen thuishoort, heeft hij het gevoel dat hij opnieuw ontvoerd is.
   Emmy & Oliver is geen moment saai te noemen en het einde is onverwacht. Niemand kan tippen aan de harde waarheid die Benway in haar verhaal verweven kan. En trouwens: als je het boek leest, kom je erachter waarom die saaie voorkant er zo uitziet...