(Ledenrecensie) boek: IJskoud RECENSIE

Het is al weer een tijdje geleden dat ik een boek van Suzanne Vermeer heb gelezen. 
IJskoud is weer een ouderwets spannend verhaal. Vijfentwintig jaar geleden verdween de toen zestienjarige Johanna spoorloos, nimmer werd er iets van haar gevonden. Als een cold case team ban de politie het dossier weer opent, is niemand van haar familie daar eigenlijk blij mee, behalve Olivia, haar nichtje. Ze is altijd nieuwsgierig geweest naar haar tante, maar de familie gaf nooit thuis op haar vragen. Nieuwsgierig als ze is, start ze op eigen houtje een zoektocht en vindt nu ineens meer informatie dan de politie ooit heeft ontdekt. Maar als ze dicht bij de oplossing komt, loopt haar leven plotseling gevaar.

Detectives vind ik altijd erg leuk, puzzelen op een oplossing te vinden en de diverse stukjes aan elkaar te leggen. In IJskoud is dat net zo: er is een vermissing en door te puzzelen en na te denken komt er meer info boven.
De schrijfstijl van dit boek is fijn, het leest heerlijk weg. Door de ontdekkingen die Olivia doet, blijft het spannend. Komt ze erachter wat er met Johanna is gebeurd, leeft ze nog? En waarom is haar familie zo terughoudend? Vragen die allemaal samenkomen aan het eind van dit boek.

Olivia is een leuk personage, vasthoudend en eigengereid. De politierechercheur komt ook goed over. 
De sfeer in dit boek is goed beschreven, je proeft de kou. Door de goede dosering van de informatie die Olivia bovenhaalt, blijf je als lezer geboeid. 

Menigeen weet dat Suzanne Vermeer een pseudoniem was van een nu overleden auteur, maar andere auteurs hebben dit overgenomen, dus je weet eigenlijk nooit wie nu het betreffende boek heeft geschreven. In dit geval is dat jammer, want ik zou best van degene die dit boek heeft geschreven, meer willen lezen.

Ik vond het een heel geslaagd verhaal, goed geschreven, goede personages, met plotwendingen en een bevredigend eind. Een aanrader.