(Ledenrecensie) boek: Mr. Nobody RECENSIE

“Sommige dingen kunnen beter verborgen blijven”

Toen ik het plot las van het boek Mr. Nobody van Catherine Steadman moest ik meteen denken aan De Pianoman. Dit betrof een onbekende man die een aantal jaren geleden werd aangetroffen op een Engels strand. Hij leed aan geheugenverlies en niemand wist wie hij was. Dit maakte dat ik het boek graag wilde lezen.

De cover van het boek en de tekst op de cover geven het verhaal goed weer als je het boek hebt gelezen: een eenzame man op een strand met op de achtergrond een dreigende lucht. De tekst doet vermoeden dat niets is wat het lijkt.

Op de achterkant staat het plot. Mr. Nobody wordt aan de zorgen van neuropsychiater Emma toevertrouwd, maar ook zij heeft geheimen.

Vanaf het begin word je als lezer nieuwsgierig en gedurende het lezen van dit boek blijf je dat. Na de proloog duiken we in het verleden en wat er allemaal aan de proloog vooraf ging. Hierdoor blijf je lezen, hoewel het boek niet spannend is, het is meer een boek dat voortkabbelt, maar je wilt wel weten hoe het zal eindigen en welke geheimen Emma en Mr. Nobody hebben.

De schrijfstijl is fijn: korte hoofdstukken en er zijn twee verhaallijnen, die van Emma en het verhaal van Mr. Nobody. Emma is medicus en hierdoor zijn er medische termen die uiteraard bij het verhaal horen. Deze stukken tekst vond ik niet echt storend, maar soms kwam dit het lezen niet ten goede.

Zowel Emma als Mr. Nobody komen goed over, je leeft met beiden mee. Het slot kwam als een verrassing en vond ik goed bedacht door de auteur.

Al met al is het een leuk boek, met een originele inslag wat betreft het thema geheugenverlies. Een echte aanrader vind ik het niet echt.