(Ledenrecensie) boek: Het kind uit Toscane RECENSIE

In deze roman volg je Joanna, een dochter van een Engelse piloot, Hugo, die tijdens de Tweede Wereldoorlog is neergestort in Toscane, Italië, en als enige overlevende daar een maand zich in een gebombardeerd en verlaten klooster schuil heeft weten te houden voor de Duitsers. Hierbij krijgt hij hulp van Sofia, wie is zij en lukt het haar hem uit de handen van de Duitsers te houden?

Joanna ontdekt pas na het overlijden van haar vader dat hij als jonge piloot tijdens de oorlog in Italië heeft gevlogen doordat ze in een hutkoffer een brief en een aantal voorwerpen vindt. Doordat ze privé niet zo’n leuke tijd heeft doorgemaakt, besluit ze naar San Salvatore in Toscane te reizen om zo de waarheid over haar vader proberen te achterhalen. De hoofdstukken worden afgewisseld tussen het verhaal van Hugo in december 1944 en de bevindingen van Joanna in het voorjaar van 1973.

Ik vind een prettig boek, de schrijfstijl is makkelijk en vlot en de schrijfster weet precies hoe ze een hoofdstuk moet afsluiten zodat je wel doorleest om zo snel mogelijk te weten te komen hoe het verder gaat. Doordat de schrijfster diverse Italiaanse woorden in het verhaal gebruikt, waan je je ook echt een beetje in Italiaanse sferen door de heerlijk beschreven recepten, omgeving en personen in het dorp.

De bewoners in San Salvatore zijn aan de ene kant heel hartelijk voor Joanna en aan de andere kant heel wantrouwend, als er dan ook nog iets gebeurd, waardoor ze in aanraking komt met de politie mag ze voorlopig San Salvatore niet verlaten. Hierdoor heeft ze meer tijd om achter de waarheid te komen.

De kaft van het boek is mooi en rustig, ook mooi dat de afbeelding binnenin het boek ook nog zichtbaar is. Het doet echt Italiaans aan door die statige cipressen en je vraagt je inderdaad af of dit het klooster is waar Hugo onderdak vindt.

Zal er nog een vervolg komen van dit boek? Zal Joanna een leven opbouwen in Italië?