(Ledenrecensie) boek: Het kind uit Toscane RECENSIE

De cover van het boek: Het kind uit Toscane van Rhys Bowen ziet er mooi uit en geeft, als je het boek hebt gelezen, goed de streek weer waar het verhaal zich afspeelt. Het is voor mij echt een foto van Italië: een dorpje op een heuvel met statige cipressen.

De auteur kende ik niet, maar ze heeft al veel boeken op haar naam staan.

De plot van het boek staat op de achterkant: tijdens de oorlog moet piloot Hugo zijn neergeschoten vliegtuig verlaten en belandt in het door de Duitsers bezette Toscane. Hij vindt onderdak in een verlaten klooster en leert de Italiaanse Sofia kennen. Maar hun liefde wordt ruw beëindigd. Jaren later doet zijn dochter Joanna een schokkende ontdekking en vertrekt ze naar Italië om meer over haar vader te weten te komen. Maar sommige mensen willen niet dat de waarheid aan het licht komt.

Het verhaal wordt vertelt door Hugo (in 1944) en door Joanna (in 1973). Deze verteltrant vind ik persoonlijk altijd fijn om te lezen. Door de verschillende tijdlijnen in dit boek krijg je als lezer een goed overzicht en kan je met de personages meeleven, hoewel ze soms een beetje oppervlakkig overkomen. De Italiaanse personen komen als echte Italianen over, zoals Paola, een moederlijk en zorgzaam type, die van koken houdt en Joanna onder haar hoede neemt.

De schrijfstijl is fijn, het verhaal leest goed weg.  Het is niet ingewikkeld, maar ook niet echt spannend. Het is meer een speurtocht naar wat er in het verleden is gebeurd. Door de verteltrant blijf je als lezer wel geboeid, omdat je meer wilt weten.

Naar het einde toe kwam er iets meer spanning, want de ontknoping, die ik al veel eerder had verwacht, komt dan pas aan de orde. Ook zijn er wat onverwachte gebeurtenissen, wat maakt dat het verhaal toch interessant blijkt. Hoewel het een goed einde is, had dat mijns inziens iets meer uitgewerkt kunnen worden. Het lijkt nu een beetje afgeraffeld, wat jammer is.

Het is een leuk boek, maar ik had er iets meer van verwacht. Het blijft wat oppervlakkig en de karakters komen niet helemaal goed uit de verf. Een aanrader vind ik dit boek niet echt, maar het is een goed verhaal, voor diegenen die van een mysterie houden en van Italië in het algemeen, en is zeker goed voor een aantal uren leesplezier.