(Ledenrecensie) boek: Het eerlijkheidsexperiment RECENSIE

Voordat Clare Pooley haar debuutroman ‘Het eerlijkheidsexperiment’ schreef, verscheen een boek van haar hand over het jaar dat ze stopte met drinken: ‘The Sober Diaries’. ‘Het eerlijkheidsexperiment wordt overal (zowel in Nederland als in het buitenland) gepromoot als hét Feelgoodboek van 2020.

Op een dag vindt Monica in haar café een ouderwets schrift met de titel ‘Het eerlijkheidsexperiment’. Ze denkt dat iemand het schrift per ongeluk is vergeten mee te nemen en besluit het te bewaren. Als ze uit nieuwsgierigheid in het schrift kijkt, leest ze dat Julian, een oudere man, fouten in zijn leven heeft gemaakt en daar eerlijk over wil zijn. Hij wil een experiment beginnen om te kijken hoe eerlijk mensen durven te zijn. Monica besluit mee te doen en zo gaat het schrift rondzwerven. Alleen blijft het daar niet bij en komen de mensen die het schrift vinden in beweging, om iets leuks te doen voor een van de anderen die zich in het schrift blootgegeven hebben of om hem of haar te belangeloos te helpen.

De gebeurtenissen in het boek worden vanuit het gezichtspunt van de diverse personages die het schrift vinden beschreven. Meestal grijpt een hoofdstuk terug op wat er eerder is gebeurd, soms loopt het verhaal gewoon verder. Deze afwisseling geeft een leuk inkijkje in de gedachten en het handelen van de personages. Maar het maakt het ook makkelijker om de draad van het verhaal weer op te pakken. De personages hebben allemaal iets waar ze in het dagelijkse leven niet eerlijk over zijn. Hierdoor krijgt het boek een diepere lading en is het meer dan een gewoon Feelgood boek!