'Zo hoort een feelgood roman te zijn' RECENSIE

Na een avondje uit krijgen Charlie en haar beste vriendin Bo een auto-ongeluk, welke Bo niet overleeft. Charlie wordt gek van schuldgevoel en vertrekt uit Wassenaar. Carsten, de broer van Bo op wie Charlie al jaren verliefd is, laat zij verbouwereerd achter. Charlie probeert een nieuw leven op te bouwen en valt voor de charmes van James, een jongen waarvan iedereen kan zien dat hij niet deugt. Het lukt Charlie niet om uit zijn greep te komen. Tot ze 10 jaar later terugkeert naar Wassenaar.

Op de cover van het boek staat geschreven 'Verslavingswaarschuwing: stoppen met lezen is onmogelijk.’ – Lisette Jonkman. Dit klopt helemaal. De schrijfster heeft een vlotte schrijfstijl en wisselt het verhaal af tussen heden en verleden, met flashbacks aan bijzondere momenten tussen Charlie en Bo. Dit en de relatief korte hoofdstukken maken dat je het boek moeilijk weg kan leggen en je door wilt blijven lezen om te weten hoe het af gaat lopen. De schrijfster heeft er voor gekozen om het verhaal enkel vanuit het perspectief van Charlie te schrijven, waardoor je je snel één voelt met haar en meeleeft met haar gevoel en de keuzes die ze maakt.

Voor mij voldoet het boek aan alles wat een feelgood roman in zich hoort te hebben; liefde, spanning, verdriet en een positief einde. Het boek heb ik met een glimlach op mijn mond dichtgeslagen om nog even door te mijmeren hoe het Charlie verder zal vergaan.