(Ledenrecensie) boek: Hemelse modder RECENSIE

Hét boek over een zussenband

Het boek gaat over twee zussen Iselle en Dagmar. Op jonge leeftijd zijn ze door een noodlottig ongeval hun beide ouders kwijt geraakt, hierdoor zijn ze op elkaar aangewezen. Soms een beetje té.

Ze leiden heel verschillende levens. Waar Iselle alleen maar bezig is met gezond leven en haar eigen sportschool. Is Dagmar meer bezig met lekker eten, wijn en een relatie die niet blijkt te zijn wat ze ervan verwacht. Er is één ding wat ze gemeen hebben en dat is de liefde voor de Hemelse modder die hun vader altijd maakte. Elk jaar met kerst proberen de zussen het recept na te maken, maar het is nooit zoals die van hun vader. Na een heftige ruzie lijkt het er op dat ze de kerst niet samen gaan vieren. Maar een noodlottig ongeval brengt ze weer bij elkaar.

Het boek begint met een geweldig proloog, het moment dat ze nog klein waren en bij hun ouders in de auto zaten. Die kwamen om bij het ongeluk en Dagmar en Iselle bleven samen achter. Hun ouders komen steeds terug in het verhaal, de vader met zijn Hemelse modder en Dagmar schrijft brieven aan haar moeder om te laten weten hoe het er voor staat met haar leven.

Het verhaal is vooral geschreven door de ogen van Iselle, met af en toe een brief van Dagmar geschreven aan haar overleden moeder. Iselle is iemand die het erg druk heeft met haar sportschool en mensen begeleiden om zo gezond mogelijk te leven. Ze wijst Dagmar ook constant erop dat ze gezonder moet gaan leven. Dit tot grote ergernis van Dagmar. Dagmar is degene met wat extra kilo’s, die liever lekker eet en wijn drinkt dan dat ze in een sportschool gaat staan zweten. Mijn favoriete personage was dokter Maikel, de tegenstrijdigheden die hij in zijn leven tegenkwam waren zodanig beschreven dat je zijn gedrag gaat begrijpen. De personages vormen een groep met een grote diversiteit. Stuk voor stuk komt er wel iets naar boven wat hen zo bijzonder maakt. Waarom ze bepaalde dingen doen of hoe ze leven. Gaandeweg het verhaal kom je erachter hoe het een hechte vriendengroep wordt.  Sommige keuzes in het boek waren voorspelbaar, terwijl andere keuzes juist de andere kant op gingen als gedacht. Dat maakt dat het verhaal toch af en toe een verrassende wending krijgt. Het plot was een beetje voorspelbaar, maar de manier waarop het afloopt zou je niet kunnen raden.

Het boek is zo geschreven dat het erg lekker weg leest. De afwisseling tussen hoe Iselle dingen meemaakt en de brieven van Dagmar aan haar moeder, maakt dat het verhaal lekker doorloopt. Er komen wat momenten in het boek waarvan je wil weten welke kant het verhaal op gaat, dat zorgt ervoor dat je door wil blijven lezen. Het is geschreven als een roman, wat liefde, relaties en een feelgood verhaal maken het tot een goed verhaal.  Het is een erg fijn boek om te lezen.