(Ledenrecensie) boek: Camping Oosthoek RECENSIE

Nathalie Pagie was een heel nieuwe auteur voor mij, voor camping Oosthoek heb ik nooit iets van haar gehoord, komt ook mede doordat ik nog een beetje nieuw ben in 'thriller-land' maar ze heeft me verrast en dit is zeker niet het laatste boek die ik van haar lees.

Camping Oosthoek moet een mix zijn tussen Penoza & Undercover, Penoza heb ik nog nooit gekeken dus ik weet niet of het verhaal hier iets van weg heeft maar Undercover wel en ik kon die link wel leggen. Zeker met een Franco die wel echt een beetje een Ferry Bouman is.

Het boek begint eigenlijk al meteen goed met de deurwaarder en de politie die bij Diana voor de deur staan met een huisuitzettingsbevel vanwege de hoge schulden van haar man John, die opeens spoorloos verdwenen is. Diana vertrekt met haar drie kinderen, Dean, Juliette & Johnny en vind een plek op camping Oosthoek in een vervallen caravan.

Het verhaal is sterk en spannend. Het zakt af en toe wat af qua spanning maar daar wordt het verhaal niet minder van, dat vond ik eigenlijk persoonlijk wel weer fijn want ik zat af en toe wel op het puntje van de bank met een bonkend hart want sommige stukken waren toch ook wel weer bloedstollend spannend!

Het boek las heerlijk weg mede dankzij de korte hoofdstukken en de fijne schrijfstijl. Het boek was dan ook heel snel uit helaas. Ik heb mijn best gedaan om hem langzaam te lezen maar het was niet helemaal gelukt. Je moet gewoon weten hoe dit verhaal verder gaat, want wat gaat Diana doen om aan de 10 miljoen euro aan losgeld te komen die van haar wordt geëist en wat is er nou precies gebeurd met haar man John? Spannend spannend.

Leuk aan het verhaal is dat Franco en zijn 'bende' Brabants praten en dat vond ik een leuke toevoeging. Zo kwam het Ferry Bouman gevoel toch nog wat meer terug in het verhaal. Het lezen ging me makkelijk af, het echt uitspreken is toch net iets lastiger.

De personages die voorkomen in het boek zijn leuk en interessant en sommige zijn niet helemaal te vertrouwen. Zo vond ik Marnix (de beste vriend en zakenpartner van John) toch wel een beetje vreemd en verdacht overkomen. Wel vond ik het jammer dat we van hem en zijn gezin niet heel veel te zien kregen. Ik vond hun gezin namelijk wel heel interessant, zeker door de stukjes die je te lezen krijgt wil je er eigenlijk meer over te weten komen. Franco vond ik stiekem eigenlijk wel leuk, een man die eigenlijk diep in zijn hart best wel een lieve man is. Ook over hem zou ik best nog wel meer willen weten en lezen.

Kortom een heel fijn en meeslepend boek met een goed verhaal waar je geen genoeg van kunt krijgen, het gewoon heel snel uit moet en moeilijk weg te leggen is. Er zit een goede dosis spanning in waardoor het je aandacht blijft houden.