(Ledenrecensie) boek: Camping Oosthoek RECENSIE

“Een familie op zwart zaad. Tien miljoen losgeld. Een aanbod dat ze niet kunnen weigeren”

In het boek: Camping Oosthoek van Nathalie Pagie wordt Diana totaal onverwacht uit haar kapitale villa gezet omdat haar man grote schulden heeft, waar zij niets van afwist. Totaal ontredderd belandt ze met haar drie kinderen in een aftandse caravan op een verlopen camping. Als dan ook nog blijkt, dat John ontvoerd is en er een grote som losgeld wordt gevraagd, is daar campingbaas Franco die wel een oplossing weet.

Het verhaal wordt vergeleken met de televisieseries Penoza en Undercover. Hier kan ik niet over oordelen, omdat ik deze series niet heb gezien.

Het verhaal begint spannend, meteen word je het verhaal ingezogen en leef je mee met advocate Diana, die niet begrijpt wat haar overkomt, helemaal omdat haar man John ook nog eens spoorloos is. Als blijkt wat er precies met haar man aan de hand is (wat niet helemaal als een verrassing voor mij kwam) zakt de spanning wat weg. Wat overbleef is een soort nieuwsgierigheid. Naarmate het eind van het verhaal in zicht kwam, was ik minder geboeid. Soms waren gebeurtenissen wat oppervlakkig en te weinig uitgediept.

De schrijfstijl is op zich fijn, het verhaal leest goed. Wat mij erg afleidde, was het Brabantse dialect dat gesproken wordt door onder andere campingbaas Franco. Het schept wel een bepaalde sfeer, maar om nu hele gesprekken in het Brabants te voeren, gaat mij persoonlijk wat ver. Voor mij had dit niet echt een toegevoegde waarde. De hoofdstukken zijn kort, wat voor het verhaal prima werkt.

De personages komen goed maar wat oppervlakkig over. Diana vind ik erg naïef. Ze is advocate en zou toch wel mensenkennis en wat wereldser moet zijn. Campingbaas Franco, hoewel een crimineel, heeft op zich een goed hart.

Het verhaal is goed bedacht en wel origineel, in die zin dat een vrouw in de wapenhandel belandt. Het is een verhaal dat je niet snel linkt aan een vrouwelijke auteur.

Nathalie Pagie was voor mij geen onbekende auteur. Haar boek IJsengel vond ik erg goed, een heel ander verhaal dan Camping Oosthoek. Camping Oosthoek heeft een eind, maar er zou nog wel een vervolg kunnen komen, maar ik denk niet dat ik dan dat boek zou gaan lezen.

Haar andere boeken, zoals o.a. Helsinki, Noordkaap en de Tara en Diego-serie ga ik zeker nog lezen.

Ik had wat meer van Camping Oosthoek verwacht. Voor fans van Penoza en Undercover, zo heb ik gehoord, is dit echt een boek om te lezen. Voor mij viel het wat tegen.