Geen onzichtbaar verhaal RECENSIE

Adeline LaRue woont in Frankrijk. Het is 1714 en ze moet trouwen, maar Adeline wil dit niet en smeekt een onbekende god om tijd en een leven in vrijheid. En dat leven krijgt ze, voor eeuwig. De prijs die ze er voor moet geven is dat iedereen die ze ontmoet haar weer vergeet. Zelfs haar eigen ouders.

Adeline wordt Addie en na 300 jaar van zwerven en avontuur, leeft ze in New York.

Als ze op een dag weer dezelfde boekwinkel instapt als de dag daarvoor blijkt de verkoper haar te herkennen...

Een met veel triomf aangekondigde boek, een mooie hardcover en een lekker dik boek. Oftewel mijn boek! Het boek heeft uiteindelijk een poos op mijn TBR stapel gelegen, maar dit weekend kwam ik er aan toe. En potjandorie wat was dit een boek. Zodra je begint te lezen is het best moeilijk om weg te leggen. Het leest spannend en makkelijk weg, voornamelijk omdat het geen lastig boek is met heel veel diepgang. Dat laatste miste ik soms toch wel een beetje en was dus ook wel een minpuntje. Maar ik heb het boek in dik een dag uitgelezen.

En nu ik het heb dichtgeslagen vind ik het toch wel heel jammer.

Het mooiste aan het boek vond ik toch uiteindelijk de band tussen Addie en Henry. Mooi, met respect en veel liefde naar elkaar en voor elkaar. Prachtig!

Naast het minpuntje dat het boek soms wat diepgang miste, miste ik in deel 4 en 5 toch ook wel wat spanning en werd het daar wat saai en veel van hetzelfde.

Bij deel 6 en tot het boek uit is, wordt het boek weer heel goed. Nogmaals wat een verhaal!

Ik vind dit boek zeker en aanrader en een boek voor voor eeuwig in je boekenkast.

Het boek is niet het beste boek van dit leesjaar (voor mij was dat Greenwood van Michael Christie), maar hoort zeker bij mijn favorieten.

Door de minpuntjes wilde ik het 4,5 ster geven, maar omdat dit niet kan toch maar de volle 5 sterren.