(Ledenrecensie) boek: De roos van Napoleon RECENSIE

Al bij het voorwoord wordt de lezer gegrepen door het verhaal. Wetende hoe het afloopt, is in de opbouw goed gewerkt naar een mooie spannende weg van wanneer waar en zij elkaar zullen ontmoeten.

In het boek wordt vanuit 2 oogpunten het verhaal weergegeven, deze wisseling tussen de hoofdpersonages is erg prettig, niet storend en interessant om te lezen.

Het verhaal heeft als thema liefde en geschiedenis. De liefde tussen man en vrouw, als vriendinnen voor elkaar, naar de ouders en (ex)geliefden en haar kinderen toe. Geschiedenis, hoofdzakelijk geschreven vanuit het oogpunt van een sterke "gewone" vrouw, die staat voor wat zij vind en dat, niet altijd kan maar wel, uitdraagt. De cover bevat dit laatste.  

Naast de hoofdpersonen zijn de andere personages goed omschreven, zodat de lezer zich goed kan inleven in het gehele verhaal. Het is zo omschreven waardoor je als lezer mee wordt genomen in het gevoel wat zij in die tijd en die omstandigheden doormaakte, vooral het gedeelte van de gevangenis heeft mij erg aangegrepen. De groei welke zij, allen, door schade en schande doormaken is duidelijk terug te vinden in de verhaallijn.

In het boek wordt de geschiedenis uit die tijd goed weergegeven, de omgeving, de mensen, de geluiden zoals het gemak van het gebruik van de guillotine en hoe het ging en de erbarmelijke omstandigheden in de gevangenis. De lezer kan zelf een helder beeld vormen bij het geheel.

Zowel gedurende het boek en aan het einde had een verrassende twist met een personages, welke niet meer verwacht toch terug kwamen.

De schrijfstijl is heerlijk om te lezen op een mooie dag in de zon of een regenachtige zaterdagmiddag met een dekentje op de bank. Het grijpt gelijk aan, omdat je wilt weten wanneer ze elkaar gaan ontmoeten. Ofwel als je begint is het moeilijk om weg te leggen. Conclusie, heerlijk boek om te lezen, zeker een aanrader!