(Ledenrecensie) boek: Slechts een diefstal RECENSIE

Ann-Helén Laestadius (Kiruna, 1971) is auteur en journalist en woont in Stockholm. Ze stamt af van twee minderheidsgroepen, de Sami en de Tornedalers. Slechts een diefstal, haar eerste roman voor volwassenen, werd in Zweden lovend ontvangen en genomineerd voor diverse prijzen. 

De hoofdpersoon in het boek is Elsa, ze is negen jaar oud en de dochter van een Samische rendierherder. Op een dag is ze getuige van de moord op haar favoriete rendier, Nastegallu. Ze wordt gedwongen hierover te zwijgen. Het heeft ook geen nut om er iets over te zeggen, want de Sami zijn tweederangsburgers. De politie heeft belangrijkere zaken te doen. Criminelen hebben hierdoor de vrije hand en mishandelen de rendieren waarop de dood volgt. Tien jaar later is er nog steeds niks veranderd. De Sami wordt nog steeds niet serieus genomen door de politie en het vermoorden van de rendieren gaat nog steeds door. Maar Elsa geeft niet op en blijft vechten. 

Het boek had meteen mijn aandacht, omdat ik weleens iets had gehoord over de Sami. Het boek heeft een mooie rustige cover met de afbeelding van een rendier. Ik dacht eerst dat er touwen om het rendier zaten, maar toen ik het boek in handen had zag ik duidelijk dat het dier in stukken was. Het boek leest lekker en dat komt zeker door de korte hoofdstukken. Daardoor kun je het boek gemakkelijk wegleggen en als je het weer oppakt zit je zo weer in het verhaal. De omgeving is mooi beschreven en daardoor waan je je echt in de wereld van de Sami. 

Het boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel gaat over de jonge Elsa. Het tweede deel speelt tien jaar later en in het derde deel komt alles samen. Daardoor zit er een goede opbouw in het boek. Het is, ondanks dat het een roman is, af en toe wel spannend wat Elsa van plan is. Soms hangt er een sluimerende spanning in het verhaal. Het wordt goed opgebouwd naar het einde toe. De beschrijvingen van het doden van rendieren vond ik niet fijn om te lezen, maar ik begrijp dat het nodig is om dit zo te omschrijven om duidelijk te maken dat dit echt zo voorkomt. Ik vond het een indrukwekkend verhaal, zo wordt je toch een beetje meer bekend met de Sami-cultuur. 

Ik geef het boek vier hartjes.