(Ledenrecensie) boek: Slechts een diefstal RECENSIE

Slechts een diefstal gaat over de 9-jarige Elsa, die voor het eerst trots naar de kraal skiet waar de rendieren staan. Het is eigenlijk net iets de donker, maar ze wil erg graag zelf erop uit. Deze is tenslotte al 9 jaar en een grote meid. Aangekomen bij de kraal is ze getuige van de moord op haar rendierkalf, Nástegallu. Ze weet wie het is, maar ze sprak zijn naam nooit uit. Grijnzend kijkt hij haar aan en haalt zijn wijsvinger langs zijn keel….  dat stond voor de dood, dat wist Elsa.
Elsa weet inmiddels van haar vader dat de politie niks doet met de aangiftes en ze besluite dan ook om niet te vertellen wat of eerder gezegd wie ze gezien heeft.

In dit boek word je meegenomen met de worstelingen die Elsa doormaakt op haar jonge leeftijd. Ze krijgt al zo jong te maken met discriminatie en de strubbelingen van de verdwijnende Sami cultuur. Hoe jong ze ook is, ze voelt zich groot en wil helpen ondanks dat ze haar ook proberen te beschermen.

Het boek bestaat uit drie delen. Het tweede deel speelt zich 10 jaar later af. Het klimaat verandert en de rendiermoorden gaan door, je ziet een strijdlustige Elsa die opkomt voor de Sami en verandering wilt brengen. Iets wat niet iedereen kan waarderen. Toch weet ze er beweging in te krijgen en is ze opgegroeid tot een jonge sterkte vrouw.

Qoute: ‘Ik bezit jou niet, jij behoort aan jezelf toe. Ik heb je gewoon te leen’. De rendieren waren biekka oapmi, eigendom van de wind.

Het is boek komt langzaam op gang, vooral in het eerste deel. Wel leer je in dat deel de personages beter kennen, samen met de Sami cultuur en groei je met de personages mee. In het tweede deel wordt de spanning meer opgebouwd rondom alle gebeurtenissen met de rendieren. Het derde deel zorgt voor een goede afsluiting van het verhaal.

Wel mist er wat diepgang bij sommige personages, welke rol hebben zij gespeeld en wat voor effect dit heeft op keuzes die gemaakt zijn.

De schrijfstijl is prettig en de hoofdstukken zijn kort. Dit leest erg prettig en heb je wat vaker afwisseling tussen de verhalen van de diverse personages.
Wel worden regelmatig Samische woorden gebruikt, dan zou een woordenlijst in het boek wel erg prettig zijn, deze ontbreekt helaas.

De discriminatie waar de Sami mee te maken hebben is erg indrukkend, net als het aantal zelfmoorden op jonge leeftijd en de klimaatverandering. Het boek wordt nog ingrijpender wetende dat de schrijfster het gebaseerd heeft op waargebeurde gebeurtenissen, dit zorgt ervoor dat het een bijzonder en authentiek verhaal geworden is.