(Ledenrecensie) boek: Jij & ik RECENSIE

“Gelukkig in het spel – ongelukkig in de liefde?”

Jij en ik (of is het Jij & ik?) is eerste deel over de Bergman broers en het verhaal van Willa en Ryder. Zij is een veelbelovende voetbalster die haar studie moet combineren met haar talent voor voetbal. Hierdoor mist ze soms lessen en wordt door haar leraar gekoppeld aan mede-student Ryder, die haar zijn aantekeningen moet geven. Maar dat is een hork eerste klas (aldus Willa), hij negeert haar volkomen. Dat laat Willa niet op zich zitten en door het lezen van dit plot verwacht je een soort enemies to lovers verhaal.

Het boek ziet er op het eerste oog mooi uit: de titel en cover zijn uitgevoerd in bij elkaar passeren kleuren. De auteur kende ik totaal niet, dus ik had geen idee wat ik kon verwachten van haar schrijfstijl en personages.

Wat ik in het begin iets jammer vond, was dat al vrij aan het begin, voor het verhaal begint (wel op de linkerbladzijde, dat wel), een spoiler stond. Daar stond wel boven: Pas op spoiler, maar ja, dan heb je het al bijna gelezen. Maar ik begrijp dat bij sommige verhalen een “waarschuwing” wordt vermeld voordat je begint te lezen en dat dit voor veel lezers, die zich in een soortgelijke situatie bevinden, een goed idee is.

Dat gezegd hebbende, begint het verhaal met veel vaart. Je wordt gelijk geconfronteerd met de onstuimige Willa, die contact probeert te maken met Ryder, die daarop totaal geen reactie geeft. Vuurwerk dus. Als lezer begrijp je haar helemaal.

Ik had niet verwacht dat het verhaal ook zou worden verteld door Ryder, en dat is een pluspunt. Deze schrijfwijze vind ik persoonlijk altijd een toevoeging, hierdoor kom je meer te weten hoe de personages denken en wat ze voelen. Het leest fijn, de hoofstukken zijn kort waardoor je blijft lezen.

Ryder is totaal anders dan Willa (en ikzelf ook) had verwacht. Hij probeert met zijn omstandigheden om te gaan. Hoe zijn omgeving en buitenstaanders met zijn “handicap” omgaan wordt mooi weergegeven, ondanks het zware onderwerp. Willa heeft het ook niet makkelijk en ook dat wordt prima beschreven. Ik had niet verwacht dat dit verhaal zoveel diepgang zou hebben. Het zijn zware onderwerpen die worden beschreven, maar op een goede manier, waardoor het niet te zwaar of heftig overkomt.

Mijn favoriete personage is Ryder, hij komt heel natuurlijk over en ondanks dat het een fictief karakter is, heb ik bewondering voor hem, hoe hij omgaat met zijn omstandigheden. Door zijn ontmoeting met Willa kruipt hij meer uit zijn schulp en gaat leven. Het stukje waarin Ryder voorleest uit Trots en Vooroordeel (Pride & Prejudice, mijn favoriete boek/film) vond ik heel erg leuk. En de epiloog is een goede afsluiting.

Ik vond het een heel verrassend boek, een heel ander verhaal dan ik had verwacht, met veel diepgang en leuke personages. Het vervolg ga ik zeker lezen.