(Ledenrecensie) boek: Je moest eens weten RECENSIE

Flierefluiter Billy is vrijgezel en heeft in tegenstelling tot haar vriendinnen een nietszeggende baan op een afdeling waar niemand haar ziet staan. Zelfs haar directeur noemt haar Jilly, wat voor Billy bevestigd dat wie zij is en wat ze doet niet belangrijk genoeg is. Onverwachts gaat raakt ze met directeur Matthew op werktrip en met haar dronken hoofd besluit ze hem te kussen. De volgende ochtend heeft ze verschrikkelijk veel spijt en wil ze het voorval zo snel mogelijk vergeten. Maar dat lukt dus niet…

Het verhaal start met een wintersport trip van haar werk, waardoor je direct in het verhaal zit en kunt ontspannen als lezer. Billy had op haar werk een oogje laten vallen op Noud, die nu met zijn tong de amandelen van collega Kyra aan het onderzoeken is. De skytrip had zo mooi kunnen zijn, maar is nu helemaal verschrikkelijk omdat Billy helemaal niet kan skiën. 

En dan blijkt die eikel van een directeur ook nog eens gearriveerd. Matthew is net scrooge en is iedere dag chagrijnig. 

De cover van het boek heeft prachtige kleuren en als je goed kijkt, zie je in de weerspiegeling dat de werkelijkheid niet zo is zoals hij lijkt. Gillian King weet op een subtiele manier steeds meer stukjes van het verleden van Matthew weer te geven en het lukt haar om je als lezers zelfs empathie voor de vreselijke ex Carmen te laten krijgen.  

Zoals de fans van Gillian King gewend zijn is dit een feelgood verhaal met een dieper liggend emotioneel achtergrondverhaal. Toch houdt de schrijfster het luchtig zodat het verhaal niet heel zwaar aanvoelt. King laat Billy een keuze maken die verre van egoïstisch is en zet je als lezer aan het denken. Kortom, wederom een mooi waardevolle roman.