(Ledenrecensie) boek: De herinneringen die er nog zijn RECENSIE

Als Steph te horen krijgt dat haar moeder alsheimer heeft besluit ze om 2 weken met haar moeder te gaan kamperen in de Rocky Mountains. Hier gebeurd een heleboel en in haar dromen ziet ze beren die er niet zijn. Je leeft mee met Steph als ze om moet gaan met het feit dat haar moeder terug in de tijd gaat en veranderd van een flinke vrouw naar een kind dat geholpen moet worden. Maar Steph doet het met liefde als gaat het soms wel moeilijk. Het samen Kajakken waar haar moeder helemaal gelukkig van wordt en geniet. Al is ze soms wel wat terughoudend. Het paardrijden waar ze toch samen van genieten. Hoe moeilijk het voor Steph soms ook is maar ze is er voor haar moeder en helpt haar overal mee. Maar het kleuren waar haar moeder toch erg rustig van wordt hoe mooi is dat. Soms wordt het Steph wel eens teveel en is ze blij als haar tante er ook even is zodat ze even op adem kan komen. Het is wel heel heftig voor de familie als er een diagonose wordt gegeven dat hun moeder en echtgenoot Alsheimer heeft en hoe je daarmee om moet gaan. Maar gelukkig gaan ze er toch goed mee om. Vandaar dat Steph besluit om 2 weken te gaan kamperen met haar moeder. Maar wel met de nodige voorbereidingen om dit avontuur met haar moeder aan te gaan. Maar ze is blij dat ze het heeft gedaan om met haar moeder 2 weken door te brengen ook al was het soms niet makkelijk. Je voelt toch ook de liefde tussen moeder en dochter zo intens was dat. En als afsluiter voordat ze weer naar huis gaan een overnachting in een hotel dicht bij de lucht haven.

Heb soms wel een traantje gelaten hoor hoe heftig het ook was om je moeder met alsheimer mee te maken. Dat bewijst wel dat je moet genieten van je familie en er voor elkaar te zijn hoe of wat er gebeurt in de familie.

Dank dat ik het boek mocht lezen.