(Ledenrecensie) boek: De herinneringen die er nog zijn RECENSIE

Ik mocht dit boek lezen voor de leesclub van chicklit.nl samen met nog enkele anderen. Ik melde me aan voor dit boek, omdat het thema me aansprak, namelijk dementie. Op het moment dat ik me aanmeldde, had mijn oma al vergevorderde dementie en ik wou het boek graag lezen om meer te weten te komen over hoe daar op een positieve manier mee om te kunnen gaan. Dat het dan ook over een reis naar Amerika ging, sprak me ook aan. 

Het verhaal gaat over Steph die met haar dementerende moeder een reis maakt door natuurgebieden in Amerika. Ze wil nog herinneringen maken nu haar moeder nog niet helemaal in de greep van Alzheimer is. Samen maken ze dus een reis door West- Amerika, ze gaan van camping naar camping. Het is mooi om de band te zien tussen moeder en dochter, ook al is deze soms wat complex.

Steph Jagger hanteert een zeer poëtische schrijfstijl, ze gebruikt verschillende stijlfiguren, waaronder metaforen, herhalingen, enz. Soms was het een beetje rommelig met dat Steph Jagger van het ene op het andere onderwerp springt, maar dat kan ook zo bedoeld zijn om de effecten van dementie te laten zien aan de lezer. De herhalingen dragen hier ook aan bij denk ik. Uit eigen ervaring weet ik dat mensen met dementie vaak dezelfde dingen, veelal van vroeger, tot het eindeloze herhalen, omdat dat vaak de dingen zijn die ze zich wel nog herinneren. Ik vond het een goed boek en heb ervan genoten om het te lezen. Ik zou het zeker aanraden om te lezen als je geïnteresseerd bent in een onderwerp als dementie en de effecten daarvan op de relatie tussen moeder en dochter.