De verloren dochters 2 - De Cubaanse dochter RECENSIE

Voor de leesclub mocht ik dit boek lezen. Toen ik de cover zag was ik direct getriggert. Een zacht roze kleur met op de voorkant een mooi eiland. Ik was benieuwd wat dit feelgood boek me zou brengen. Vanaf het eerste hoofdstuk zat ik in het verhaal. Het verhaal bestaat uit twee verhaallijnen die de schrijfster Soraya Lane naadloos in elkaar over laat lopen. In 1950 maak je kennis met Esmeralda Diaz zij groeit op in een van de machtigste en rijkste families in Havanna. Haar vader is Suikerbaron en is vooraanstaand man in Havana en Cuba. Esmeralda heeft geen makkelijke jeugd, als haar moeder komt te overlijden bij de geboorte van haar jongste zusje neemt zij de moederrol over. Ze wordt door haar vader zeer gewaardeerd en mag mee als vader een grote deal gaat sluiten namens de suikerfabriek. Daar ontmoet Esmeralda Christopher waarmee haar vader zaken wil gaan doen. Het is wat betreft Esmeralda liefde op het eerste gezich. Maar het is ook een onmogelijke liefde want vader wil haar uithuwelijken. Als dat bijna zover is maak Esmeralda een keuze die haar hele leven zal veranderen.... In het heden maak je kennis met Claudia. Ook zij heeft een moeilijke periode achter de rug en heeft voor zichzelf gekozen. Als ze namens de notaris van haar oma een kistje krijgt me 2 briefjes wordt ze nieuwschierig naar de roots van haar familie en gaat op onderzoek uit. Dit brengt haar in eerste insantie naar Cuba. Soraya weet je mee te nemen in het Cubaanse leven. Zwoele zomeravonden, gastvrije families en heerlijk geurend eten. Als Claudia dan Mateo ontmoet helpt hij haar met het zoeken naar de afkomst van het kistje. Ondertussen ontstaat er tussen hunnook een ontluikende romance. Zal deze wel doorgang vinden.... Een super leuk feelgood boek beschreven met een lach en een traan en je bent gewaarschuwd het boek is moeilijk weg te leggen.