Grensverleggend boek: Heimwee naar hagelslag

Er is een nieuw boek op de markt: in Heimwee naar hagelslag lees je over elf kinderen die Nederland achter zich lieten en een totaal nieuw avontuur tegemoet gingen. Met onbekende afloop. Lotte Stegeman presenteerde haar debuut onlangs in Amsterdam voor een groot publiek. Chicklit.nl was daarbij en doet verslag: 

Dat Heimwee naar hagelslag letterlijk grensverleggend is, was wel duidelijk tijdens de boeklancering. Alle hoeken van de wereld waren vertegenwoordigd. De meeste hoofdpersonages uit het boek zijn speciaal naar Amsterdam afgereisd om bij de lancering aanwezig te zijn. 

Kinderboekenweek
Van 3 tot 13 oktober is het weer Kinderboekenweek en het thema van 2012 is: Hallo Wereld! Dat inspireerde Lotte Stegeman om elf tieners te interviewen over hun ervaringen met emigreren. Want hoe is het om alles en iedereen in de steek te laten, en niet te weten wat je ervoor terugkrijgt? Schrijfster Lotte Stegeman vertelt: ‘Ik zou willen emigreren, als ik alles en iedereen kon meenemen naar Amerika. Het lijkt me geweldig daar! Maar ik doe het niet. Ik ben dan ook jaloers op - en gefascineerd door - diegenen die het wel doen! In tegenstelling tot wat je vaak in TV-programma’s ziet, hadden de gezinnen in mijn boek wèl een plan. En terwijl in de TV-programma’s de kinderen meestal een bijrol hebben, kregen ze in mijn boek de hoofdrol!’


Kinderen aan het woord
Bloem (15 jaar) is één van hen: zij woont momenteel in Zuid-Spanje. Nadat ze met haar familie zo’n beetje de hele wereld heeft rondgereisd in een jeep, zijn ze nu gesetteld in Zuid-Spanje. Het opvallendste verschil met Nederland vindt ze toch het weer: haar zusje ligt momenteel aan het zwembad!  

Danielle (13 jaar), is speciaal ingevlogen uit Taiwan! Toen ze emigreerde was ze zes jaar oud, en dacht ze nog dat het voor twee jaar zou zijn. Ze woont er nog steeds! Eerst wilde ze dus geen vriendinnen maken daar, want dan zou ze hen al na twee jaar weer moeten missen. Inmiddels is dat goed gekomen! Danielle gaat naar een internationale school waar de leerlingen uniformen dragen. Dat vindt ze positief, want daardoor wordt er minder gepest over iemands kleding en afkomst. In Taiwan, zo vertelde ze, is men erg gefocust op westerse kinderen: Danielle is zelfs benaderd om model te zijn in een catalogus! Toen zij eens in een radioprogramma aan het woord was, sprak ze: ‘Ik denk en praat echt nog veel in het Nederlands, and stuff.’ Ze mist vooral kroketten en haar familie: in die volgorde! En fietsen, want dat is te gevaarlijk in Taiwan.

Ben jij nieuwsgierig naar alle verhalen van de kinderen? Lees dan nu het boek Heimwee naar hagelslag!