Bring back the 'lit' in Chicklit

Helaas heeft het genre Chicklit - ook na het verschijnen van vele goede titels - nog altijd een slechte naam in ons land. Laast verscheen er een artikel op AD.nl met de titel: Vrouwen zijn uitgekeken op de ''Chicklit''. Onzin vinden wij. En dat vindt Boek van het Jaar 2010-winnares Chantal van Gastel ook. In haar column Bring back the ''lit'' in Chicklit geeft zij haar ongezouten mening over dit onderwerp. Vind jij het ook de grootste onzin? Lees Chantal''s column en zeg het voort!

Vraag mijn lezers wat ze onder chicklit verstaan en je zult te horen krijgen dat het heerlijke boeken zijn om in te verdwijnen. Feelgood romans over vrouwen waarin je – zo niet jezelf – toch zeker iemand uit je nabije omgeving herkent. Je vriendin, zus, buurvrouw of collega. Boeken die je laten lachen, soms zelfs doen huilen. Boeken die je het gevoel geven van een ontluikende verliefdheid. Als je eenmaal begint met lezen, wil je niet meer ophouden. Je wilt meer en meer van die wereld die voor je geschapen wordt. De personages voelen haast alsof je ze echt kent. Je gaat van ze houden.

Boeken die je dit gevoel geven, zullen vast niet aan te slepen zijn. De boekwinkels zullen ze vanwege hun gretige aftrek vast in dikke stapels prominent uitstallen. Helaas! We leven namelijk in Nederland en daar vinden de heren en dames critici het nodig neerbuigend te doen over deze romanvorm. Sterker nog: ze ontkennen zelfs dat het iets te maken heeft met serieus schrijverschap. Ondertussen stromen de lezersreacties binnen. ‘Nog nooit zo geraakt door een boek’, ‘Chantal van Gastel heeft het genre naar een nieuw niveau getild’, ‘Je leeft mee met de hoofdpersonen en omarmt ze.’

Maar de pers blijft erbij. Vrouwen zijn klaar met chicklit. Ze zijn uitgekeken op deze – voor elkaar inwisselbare – boeken en ze hebben zelfs het gevoel dat het hun intelligentie ondermijnt. Chicklit zou vrouwen dommer maken, want stel dat ze gaan geloven in de sprookjes, die ik als chicklitauteur hen voorschotel. Tja, wat heb ik hierop te antwoorden? Veel.

Het is misschien een open deur, maar het is belachelijk om een heel genre te bestempelen als minderwaardig. Er bestaan geen slechte genres. Slechte boeken? Ja. Maar die heb je in elk genre. Ik ben ervan overtuigd dat lezers nooit uitgekeken zullen raken op goede boeken. Als een roman staat als een huis en leest als een trein, dan zal ervan genoten worden, ongeacht het genre.

Als er inderdaad een tendens bestaat van vrouwen die het genre de rug toekeren – wat ik in mijn lezerskring gelukkig niet bespeur – dan komt dit doordat we hen in Nederland geen lange geschiedenis kunnen bieden aan auteurs die het genre groot maken, zoals bijvoorbeeld de grote buitenlandse voorbeelden waaronder Sophie Kinsella, Jill Mansel, Emily Giffin, Helen Fielding, Lauren Weisberger en Candace Bushnell.

Goede chicklit is wel degelijk een vorm van literatuur, zoals de benaming al aangeeft. Het behoort aan alle eisen te voldoen die gesteld worden aan welk type roman dan ook. Het enige verschil is dat het gaat om een eigentijdse romanvorm die geschreven is voor en gaat over vrouwen van nu. Chicklit kan en moet dus ook gaan over alle onderwerpen die in het leven van hedendaagse vrouwen een rol spelen. Is afvallen, flirten, shoppen, liefdesverdriet en mooie schoenen daar een onderdeel van? Jazeker. Betekent dat meteen dat er verder niets in een vrouwenhoofd omgaat en dus ook niet in de boeken die voor hen geschreven zijn? Zeer zeker niet.

Helaas is er wel een soort ‘onderkant’ van het genre, die spijtig genoeg deze negatieve associatie onderstreept. Als lezers de pech hebben om – betoverd door aantrekkelijk uitziende covers – enkele van dit soort te snel geproduceerde boeken achter elkaar in handen te krijgen, is het niet zo gek dat ze denken dat dit alles is wat het genre hen te bieden heeft. En dat is de allergrootste en -ergste misvatting.

Hoe dit nu op te lossen? Dat kan maar op één manier. Uitgevers moeten weer kritisch worden in wat ze publiceren in dit genre. Auteurs moeten de diepgang erin terugbrengen. Hierbij doe ik dus een oproep aan alle Nederlandse auteurs van romans voor vrouwen. Laten we het samen naar het niveau tillen dat het behoort te hebben. Bring back the ‘lit’ in chicklit. Laten we onszelf overtreffen met chicklit zoals Nederland – en wat mij betreft de hele wereld – het nog nooit gezien heeft. En voor wie nu nog niet overtuigd is, heb ik eigenlijk nog maar een paar woorden over: “Zoek het maar uit”.

Chantal van Gastel

Meer lezen van Chantal van Gastel? Neem eens een kijkje op haar eigen website: www.chantalvangastel.nl

Zoek het maar uit

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (70 stemmen)
  • Omschrijving:

    Wat zou jij doen als je een tweede kans kreeg in je leven?

    Met die vraag wordt Ella geconfronteerd als haar schijnbaar perfecte leventje overhoopgehaald wordt door een gewapende overval die ze ternauwernood overleeft. Is haar baan in een boekwinkel eigenlijk wel genoeg voor haar? Wanneer gaat ze nu eindelijk zelf een boek schrijven? Wordt het niet eens tijd om te gaan samenwonen met haar ideale vriendje Owen? En waarom denkt ze opeens de hele tijd aan Dex, de jongen met wie ze opgroeide, haar eerste grote liefde? Gelukkig kan Ella met alles wat haar bezighoudt terecht bij haar oma. Dan stuit ze op een geheim dat oma altijd met zich heeft meegedragen over haar eigen jeugdliefde.

Meer info

MEMBER RECENSIES

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • No Et Moi

  • Rituals: Your body. Your soul. Your rituals.

  • That’s it

  • Boekkado.nl: voor een boek naar keuze

  • Lijstjes

Zoek in artikelen