In gesprek met Myrthe van der Meer

Na het grote succes van PAAZ is nu het nieuwe boek van Myrthe van der Meer uit. Chicklit.nl ondernam een reis(je) naar het pittoreske Geldermalsen waar rust de norm is en straatnaambordjes soms een overbodige luxe. Eenmaal aangekomen in het afgesproken café vroeg Chicklit.nl Myrthe het - spreekwoordelijke - hemd van het lijf. Niet over koetjes, wel over Kalf...

Chicklit.nl: Hoe is het idee van Kalf geboren?
Myrthe: Ik kwam op twee momenten op het idee voor Kalf. Ik had PAAZ af en toen begon ik aan mijn tweede boek. Ik was halverwege toen ik mij realiseerde dat dat boek eigenlijk heel erg op PAAZ leek. Ik ben toen regels voor mezelf op gaan stellen; er moesten meerdere hoofdpersonen zijn, de hoofdpersonen moesten man zijn, het mocht niet in de ik-vorm en het moest in de verleden tijd. Toen had ik een lijstje met eisen en dan moet je dus nog een verhaal erbij verzinnen.
 

 
Chicklit.nl: Dus toen ging je achter je bureau zitten en aan de slag?
Myrthe: Nou, ik ging niet veel later met mijn vriend op vakantie om even te relaxen en bij te komen en niet te werken, maar ik heb last van vliegangst. We zaten in het vliegtuig en ik was best bang. Heel erg eigenlijk. Ik besloot te zoeken naar afleiding en bedacht toen een verhaal om de vraag ‘Wat doe je als je weet dat je binnenkort doodgaat?’. Iedereen zou naar vrienden en familie gaan, maar wat als iedereen je haat? Als je een onwijze klootzak bent? En zo is het verhaal ontstaan. Twee weken vakantie werd dus twee weken hard werken.

 
Chicklit.nl: Hoe zijn de personages Onno, Jurgen en Raoul ontstaan?
Myrthe: Onno is een verwijzing naar een kinderboek van Tonke Dragt (Aan de andere kant van de deur). De hoofdpersoon heet Otto. Het idee van Aan de andere kant van de deur vond ik bij Onno passen. Voor Jurgen zocht ik een zo aards mogelijke, boerse, uit de klei getrokken naam. Toevallig bedacht ik me gisteren opeens waar de naam Raoul vandaan komt. Ik keek en luisterde tijdens het schrijven van Kalf heel veel naar The Phantom of the Opera. In een keer viel het kwartje dat ik het personage Raoul onbewust vernoemd heb…
Chicklit.nl: Herken jij jezelf in de personages uit Kalf?
Myrthe: Ik herken de passie van Onno en Jurgen voor hun vak in mijzelf, dat heb ik ook. Onno en ik hebben allebei heel lang in een schijnwerkelijkheid geleefd. Daarbij zijn Onno en Jurgen allebei bezig met de dood, dat was ik ook een lange tijd. Raoul vind ik gewoon geweldig, ik ben een beetje verliefd op hem geworden…
 
  
Chicklit.nl: Omschrijf Kalf eens in vijf woorden…
Myrthe: Als ik Kalf in vijf woorden zou moeten omschrijven zou het zijn; een ode aan het leven of de liefde voor het leven. Dat is twee keer vijf, maar komt op hetzelfde neer. Gewoon nog een keer vlammen! Het leren waarderen van de kleine dingen zoals het kijken naar de zonsondergang, het vlammen van de hemel. Vandaar ook de cover. Dat zijn vlammen. Zo is het boek ook geschreven. Ik ontwerp zelf de covers van mijn boeken.
 
Chicklit.nl: Hoe ontwerp jij je covers dan?
Myrthe: Ik ben geen held met Photoshop, dus ik knip vormpjes uit gekleurd papier en post-it’s. Zo ook bij Kalf. Er is geen echte officiële kaft, alleen vijf verknipte op elkaar geplakte vellen papier. Chicklit.nl: Wat kunnen we nog meer van je verwachten?
Myrthe: Mijn volgende boek kan je vergelijken met een rassenboek voor huisdieren, alleen doe ik het dan over mannen. Hoe houd je mannen? Voeding, verzorging, onderhoud, training. Ik was verrast dat niemand dat nog geschreven heeft. Daarna ga ik weer een roman schrijven. Daar ben ik al aan begonnen, maar Kalf kwam ertussen. Mijn volgende roman draait om de vraag: 'Wanneer wordt een gezin een sekte’. Het gaat niet om incest en lange baarden en enge gewaden, veel mensen denken dat, maar het is veel subtieler. Je kan er zo in meegezogen worden. Ik heb er alleen nog geen titel voor…
   
Chicklit.nl: Wat weet (bijna) niemand over jou?
Myrthe: Mijn echte naam! Myrthe van der Meer is een pseudoniem. Verder weten weinig mensen dat ik een hekel aan boeken heb. Als je ze in de kast zet, dan kijken ze zo naar je. Nee, echt niets akeliger dan een volle boekenkast. Daar krijg ik het heel benauwd van! Ik gooi ook zoveel mogelijk boeken weg. Vroeger vond ik het wel leuk, maar toen ging ik bij een uitgever werken dus toen ging de lol er een beetje af.