Recensie: Reislust RECENSIE

Amber heeft een stiekeme affaire op het werk met de knappe Pjotr. Spannend en opwindend voor zolang het duurt, maar Amber wil meer: een serieuze relatie. Pjotr lijkt hierin mee te gaan, totdat het onderwerp kinderen ter sprake komt. Dat is dan toch een beetje teveel vastigheid. Bovendien leidt Pjotr een nogal feestelijk leven waarbij hij zich vaak te buiten gaat aan geestverruimende middelen. En als hij zich daarna dan ziek, zwak en misselijk voelt, mag Amber hem opvangen. Ze bereikt een punt waarop ze het allemaal zat is: de onzekerheid, de weggemoffelde kinderwens en de drugs. Het is tijd voor afstand en dat neemt ze nogal letterlijk: Amber gaat vrijwilligerswerk doen in Afrika! Een belangrijke ervaring waarbij ze veel leert van de mensen om haar heen, maar toch blijft ze Pjotr missen…

In Reislust wordt het verhaal steeds afgewisseld met flashbacks en dagboekfragmenten. Aan de ene kant zorgt dat voor afwisseling, aan de andere kant soms ook voor verwarring. Zo had ik af en toe het idee dat ik stukken van het verhaal miste. De Afrika-ervaring, de mensen die ze er ontmoet, de sfeer die de schrijfster neerzet en het zoeken naar zichzelf wat Amber daar doet, is allemaal een leuke, inspirerende en boeiende toevoeging aan het verhaal. Wel ergerde ik me soms wat aan de ‘mannenverhalen’ die Amber steeds vertelt aan een oude man (‘Pretface’) die daardoor zijn Nederlands wat wil verbeteren: die verhaaltjes voegen niets toe aan het eigenlijke verhaal. Ook de wijsheden waar 'Pretface' de hele tijd mee komt krijgen meer waarde dan ze verdienen, het is psychologie van de koude grond en zijn uitspraken kun je tegenkomen op tegeltjes in gangen en toiletten in het ganse land.

Verwacht met Reislust geen uren leesplezier: dit boekje bestaat uit een kleine 160 pagina’s. Maar je betaalt ook minder dan voor de gemiddelde roman, dus dat scheelt dan weer!

Wat vind jij van Reislust?