Recensie: Mij niet gezien RECENSIE

Recensie: Mij niet gezien

De twaalfjarige Londense Mila besluit met haar vader, Gil, mee te gaan naar Amerika. De beste vriend van haar vader, Matthew, is namelijk spoorloos verdwenen, en Mila weet zeker dat zij kan helpen bij de zoektocht. Mila heeft een soort zesde zintuig. Ze ziet dingen en ze voelt dingen aan, die andere mensen niet snel zien. Ze kan erg goed verbanden tussen bepaalde feiten leggen, daarom weet ze zeker dat ze kan helpen bij de zoektocht. Echter blijft Matthew vermist, ook als ze al een tijd in Amerika zijn geweest om te zoeken. Zal het Mila en haar vader toch lukken om Matthew te vinden?

Mila is nog maar een meisje van 12, maar ze is erg slim. Ze weet nog niet veel van de wereld, omdat ze nog maar een kind is. Gedurende de zoektocht met haar vader is ze anders gaan denken over de wereld, en die transformatie die Mila maakte vond ik erg fijn. Ze komt er achter dat mensen niet altijd eerlijk zijn, ze liegen en bedriegen ook. En nog belangrijker: dat het verleden je altijd zal blijven achtervolgen. Mila was dus een erg fijn personage om over te lezen, vooral omdat ze zo wijs is. Gelukkig is het niet zo dat ik me aan haar wijsheid stoorde, alsof ze een betweter was. Daar was geen sprake van.

Het klinkt misschien heel gek, maar ik vond Mij niet gezien geen vermakelijk boek. Ik vond het zeker fijn om in het hoofd van Mila te kruipen, maar het boek heeft me niet weten te vermaken. Het verhaal begint zeker leuk en spannend, maar het einde vond ik nogal een anticlimax. Toen ik het boek uit had, dacht ik niet: zo, dat was een leuk en vermakelijk verhaal! Ik denk ook helemaal niet dat het doel van dit boek van Meg Rosoff is om de lezer te vermaken. Ik denk dat Meg meer de lezer wil laten inzien in hoeverre problemen van volwassenen in kunnen spelen op kinderen. Meg schetst zeker een duidelijk beeld over hoe een kind, de twaalfjarige Mila in dit geval, tegen problemen van volwassenen op kijkt.

Het was fijn om in het hoofd van Mila te kruipen, alleen vond ik het boek zelf helemaal niet fijn lezen. Meg heeft er namelijk voor gekozen om hetgeen wat gezegd word, niet tussen aanhalingstekens te zetten. Je moet als lezer dus erg goed opletten wanneer iets gedacht wordt en wanneer iets gezegd word. Ikzelf vond dit erg irritant! Dit had op mij tevens het effect dat ik het boek snel weer weglegde als ik erin was begonnen.

Mij niet gezien laat een duidelijke boodschap achter voor de lezer. Om die reden vond ik het boek wel belangrijk. Het boek werkt verhelderend en drukt je als lezer met de neus op de feiten. Wat je als ouder ook doet, je eigen kind gaat hier iets van meekrijgen. Kinderen zijn niet dom.

Recensie: Mij niet gezien