De restjes van de zon – Edward van de Vendel RECENSIE

Recensie De restjes van de zon – Edward van de Vendel

Het prentenboek De restjes van de zon is geschreven door Edward van de Vendel en is geïllustreerd door Jet Parent. Edward van de Vendel heeft een indrukwekkend lange lijst aan boeken geschreven, de lijst van prijzen die hij heeft gewonnen is eveneens indrukwekkend lang. Hij heeft vele prijzen gewonnen en van sommige prijzen zelfs meerdere zoals van de Gouden Zoen en de Zilveren Griffel. Ik kon dan ook niet wachten om dit prentenboek te gaan voorlezen en erachter te komen waar dit verhaal over zou gaan. Jet Parent heeft de illustraties verzorgd en heeft dit helemaal in haar stijl gedaan, de illustraties zijn sprookjesachtig maar toch realistisch.

De restjes van de zon gaat over een aantal bosdieren dat met elkaar onder een dikke dennentak zit, het is donker en het regent. De zon is ineens verdwenen en dat vinden de dieren maar niets. Zij vinden dat zij in de steek zijn gelaten door de zon en nu in de somberheid zitten. Zij willen heel graag dat de zon terug komt en wanneer dit niet gebeurt, gaan zij hier zelf wel naar op zoek. De dappere Veldmuis zegt stellig dat er echt nog wel ergens restjes van de zon moeten zijn en wil hier naar op zoek gaan. De meeste dieren vinden dit een belachelijk idee en willen hier niets van weten. Uiteindelijk zegt de stille Eekhoorn dat hij met Veldmuis mee gaat. Samen gaan zij op avontuur en bezoeken allerlei plekken op zoek naar de zon. Het is mooi om te zien hoe de twee op avontuur gaan en elkaar ondersteunen in de zoektocht, zij helpen elkaar echt verder. En wanneer er hulp nodig is komen de andere bosdieren ook om te helpen. Het wordt een reis met doorzettingsvermogen, samenwerking en warmte. De warmte en vrolijkheid was juist iets waar zij zo naar verlangden.

De illustraties in het boek zijn erg mooi en betoverend, je bevindt je door het gebruik van de kleuren helemaal in het bos. De sfeer wordt door het kleurgebruik en de penseelstrepen goed weergegeven. De bosdieren zijn ook heel erg mooi, gedetailleerd en realistisch getekend. Je ziet op de tekeningen goed of de zon weg is of dat zij de restjes of de zon zelf al hebben gevonden. Dit zie je ook direct aan de gezichtsuitdrukkingen van de dieren. Wat heel mooi is, is dat de tekeningen zo mooi zijn en hierdoor helemaal uit de pagina springt, de tekst lijkt er bijna een beetje door weg te vallen. Alle aandacht gaat naar de illustraties.

Voor een prentenboek bevat De restjes van de zon best veel tekst, je ziet dat kleinere kinderen wel een beetje afhaken richting het einde. Wat het goed maakt zijn de mooie prenten, je kunt kinderen weer helemaal mee nemen in de mooie tekeningen van de natuur en de dieren. Het verhaal geeft een mooie boodschap mee, namelijk dat je vaak meer in jezelf hebt dan je denkt.

Recensie De restjes van de zon – Edward van de Vendel