A year of pies RECENSIE

Hou jij van taarten? Dan is het kookboek A year of pies absoluut iets voor jou! Tenminste.. als je van de wat meer hartige taarten houdt, net als ik. Geen kilo’s slagroom en fondant waar je tanden van uit je mond vallen zodra je ook maar één hap neemt, maar heerlijke creaties met enorm veel variatie.
 
Het boek doet zijn naam eer aan: het is opgedeeld in de vier seizoenen van het jaar, zodat je elk seizoen iets kan bakken met de seizoensproducten van dat moment. In het voorjaar bijvoorbeeld een aardbeidenkruimeltaart, in de zomer een klassieke bosbessentaart, in de herfst kruidige appeltaart en in hartje winter een gemberkoek limoentaart. Voor wie niet zo’n zoetekauw is, staan er ook bergen recepten in van quiches, zoals de aardappelpreitaart of een winterse groentetaart met kerrie. Hoewel ik niet zo van de slagroomgebakjes ben, is het woord taart en groenten in één zin voor mij nou ook niet bepaald watertandend te noemen. Ik ga dus voor de zoetige variant voor de winter: de ahornsiroop-sinaasappel-walnoottaart.
 
A year of pies begint eerst met een basislesje taarten bakken. Een uitleg over maattabellen - zodat de leek zoals ik zich niet kan vergissen in de verhouding tussen ml en dl - uitleg over verschillende soorten bakgerei en de standaardrecepten van taartdeeg. Elk recept in dit boek is immers voor een taart, dus bij ieder recept wordt verwezen naar de juiste taartdeeg.
 
Zo doorbladerend door het boek, gaat mijn maag knorren van de lekkere recepten. Jammer vind ik wel dat de foto’s daar niet altijd aan bijdragen. Niet alle recepten tonen een voorbeeld en sommige foto’s laten alleen wat ingrediënten zien. Een compositie van een paar perziken met wat lavendel is leuk, maar daar krijg ik niet de neiging van om die taart ook werkelijk te gaan bakken. Als onervaren thuiskok, hang ik mijn ‘smaak’ toch vooral op aan hoe iets eruit ziet en daarbij zijn foto’s voor mij wel essentieel.
 
Dan de taart van mijn keuze: de ahornsiroop-sinaasappel-walnoottaart. Helaas ook hierbij een stilleven van een fles ahornsiroop en wat partjes sinaasappel, dus ik ga de uitdaging aan om een creatie te maken zonder een idee te hebben over het eindresultaat. Aan de ingrediënten zal het in elk geval niet liggen, want die combineren perfect. Het recept is vrij simpel: het deeg maak je volgens het stappenplan, je mixt alle ingrediënten voor de vulling een beetje door elkaar, mengsel op het deeg strooien, de oven in en klaar! Het klinkt toch wat simpeler dan het echt is, maar heel moeilijk is het zeker niet. Geen idee of het  eindresultaat is geworden zoals de schrijver van dit boek het bedoeld heeft, maar lekker was het in elk geval wel! 1-0 voor mij dus! Op naar de volgende taart uit dit boek. Eens kijken of ik die uitdaging dan weer zal winnen. 

Zou jij ook graag een taart uit dit boek willen maken?