Recensie: Leven tot elke prijs RECENSIE

Hoe maak je een boek over het alledaagse leven interessant? Zeker als het niet gaat om het hippe, snelle leven van tegenwoordig, maar het routineuze leven van een huisvrouw in de jaren vijftig. Die uitdaging ging de Zweedse schrijfster Kristina Sandberg aan – en met succes. Haar roman Leven tot elke prijs is in haar thuisland inmiddels een prijswinnende bestseller.

Het verhaal begint in 1953. Maj is met haar gezin in Stockholm, om de vijftigste verjaardag van haar man te vieren. Maar in plaats van dat hij bij zijn gezin is, zwerft Tomas door de stad. De zorgen die Maj die avond heeft, zetten de toon voor de jaren die volgen. Tomas worstelt met zijn werk binnen het familiebedrijf en zijn neiging tot alcoholisme. Tieners Anita en Lasse nemen steeds meer afstand van hun moeder. Maj probeert ondertussen de perfecte huisvrouw te zijn. Want er is voldoende om gelukkig mee te zijn en dan mag je niet klagen. Toch?

De schrijfstijl in Leven tot elke prijs is bijna hypnotiserend. Als een constante stroom van woorden en gedachten spat de tekst van de pagina af. Eerste en derde persoon wisselen elkaar af terwijl Sandberg ons deelgenoot maakt van Maj’s leven en gedachten. Van haar dagelijkse klusjes, van de drama’s in haar leven en van hoe ze zichzelf dapper toespreekt toch maar weer haar schouders te zetten onder de volgende sociale verplichting. Terwijl de buitenwereld haar façade prijst, weet je als lezer hoe ongelukkig Maj eigenlijk is.

Aan het begin van dit dikke boek vroeg ik me nog af waar het verhaal heen zou gaan. Of het niet saai zou worden, dat leven lang ‘doen wat hoort’. Toegegeven, het lezen van Leven tot elke prijs kost iets meer moeite dan ik soms aan het einde van een lange werkdag kon opbrengen. Maar voor wie de moeite neemt, komt plotseling het leven van onze (groot)moeders tot leven. Sandberg heeft van Maj een echte vrouw gemaakt die fascineert en je niet loslaat.