Recensie: Nachtblauw RECENSIE

Catrijn kan niet wachten haar geboortedorp te verlaten na de dood van haar man. Altijd heeft ze gedroomd van een leven in de grote stad en dit is haar kans. Dankzij een toevallige ontmoeting kan ze in Amsterdam aan de slag als huishoudster. Als haar verleden op een dag letterlijk op de stoep staat, is ze echter gedwongen te vertrekken. De broer van haar baas biedt haar een baan aan in zijn fabriek in Delft. Met haar schildertalent is ze namelijk zeer geschikt voor het decoreren van plateel, een bepaald soort keramiek. Maar hoe ver moet je gaan om je verleden te ontvluchten? En welke offers is een stabiele toekomst Catrijn waard?

De fans van de historische romans van Simone van der Vlugt kunnen hun hart weer ophalen. In Nachtblauw duikt de schrijfster in de ontstaansgeschiedenis van het Delfts blauw, toen nog Hollands Porselein genoemd. Zoals alleen zij dat kan, combineert ze op meeslepende manier de geschiedenis van Nederland met het levensechte verhaal van een moedige vrouw.

Nachtblauw dompelt je vanaf de eerste pagina onder in de 17e eeuw. Van het platteland tot de stad, in de handen van Van der Vlugt komt alles tot leven. De drukte van Amsterdam, de levendigheid van de markten waar mensen hun inkopen doen, de vaardigheden van het plateel maken, de angst voor de pest. Catrijn en de andere personages worden echte mensen van wie je zou willen geloven dat ze toen leefden en van wie je hoopt dat ze een goed leven gehad hebben (al vertelt Google je vervolgens de harde waarheid).

Misschien is Catrijn wel erg vrijgevochten voor een 17e eeuwse vrouw. Misschien komt ze wel erg veel historische personages tegen - Rembrandt van Rijn en Johannes Vermeer, om er zo een paar te noemen. En ze is wel erg toevallig steeds op plekken waar iets van historisch belang gebeurt. Maar is dat ook niet precies wat we van een boek van Van der Vlugt verwachten? Nachtblauw is gewoon een heerlijk boek dat je vanaf de eerste pagina in de ban houdt.