Recensie: Wisseling van de wacht RECENSIE

Wanneer gepensioneerd agent Bill Hodges door zijn voormalige partner wordt gecontacteerd in verband met een zelfmoord, raakt hij verwikkeld in een zaak waarvoor hij al zijn vaardigheden zal moeten aanspreken. Alles wijst er immers op dat de Mercedes Killer, Brady Hartsfield, weer aan het werk is. Hoe dat mogelijk is in diens vegetatieve toestand blijft nog maar de vraag, maar Bill zal er misschien sneller achter komen dan hij zelf wilt…

Wisseling van de wacht hoort bij de driedelige Bill Hodges serie waar Stephen King een zijstapje neemt in de richting van een detective(thriller). Hoewel de boeken afzonderlijk kunnen worden gelezen, is het toch raadzaam om ze in volgorde te lezen. Het laat de lezer toe zich verder te verdiepen in de waanzin van Mr. Mercedes. Bovendien is King zeer kwistig met personages waardoor het moeilijk wordt goed te volgen zonder enige voorkennis.

Zoals elk boek binnen deze serie, start ook ‘Wisseling van de wacht’ met een perspectief op de eigenlijke Mercedes moord voordat er naar het eigenlijke verhaal wordt over gegaan. Dit afwisselen tussen verleden en heden past King ook verder in het verhaal toe waardoor je als lezer vaak eenzelfde situatie voorgeschoteld krijgt, maar vanuit een ander perspectief. Hoewel dit voor de meeste situaties extra spanning creëert, zijn er ook stukken waar het aanvoelt als tijd rekken. Op bepaalde punten wil je echt vooruit in het verhaal en dan zijn deze herhalingen een hindernis.

Het absoluut grootste pluspunt van dit derde deel is dat King terugkeert naar het schrijven waarover hij meester is: horror. Waar de eerste twee delen af en toe de grens aanraakten van eng, is ‘Wisseling van de wacht’ een heerlijk onvervalst horrorverhaal. De manier waarop de Mercedes killer zijn nieuwe slachtoffers weet uit te pikken, is verfrissend en lekker luguber. Er is een absolute spanning die de lezer geboeid zal weten houden tot en met het zeer passende einde.

‘Wisseling van de wacht’ van Stephen King is een geweldig voorbeeld van de overdonderende, typerende schrijfstijl van deze man. Horror ten top met geloofwaardige personages en een overvloed van spanning. Geen boek dat weg te leggen valt, maar wel uitdagend om te volgen zonder enige voorkennis van de eerste twee delen.