Recensie: Leona: alle middelen toegestaan RECENSIE

Jenny Rogneby is niet alleen auteur, maar is in Zweden ook bekend vanwege haar zangtalent. Zo heeft ze in Tallinn (Estland) in het voorprogramma gestaan van Michael Jackson waar ze voor 80.000 mensen heeft opgetreden. Naast haar muziek carrière heeft Rogneby criminologie, sociologie, rechten en psychologie gestudeerd aan de Universiteit van Stockholm waar ze later criminologe is geworden. Zeven jaar lang is ze inspecteur geweest bij de Zweedse politie in Stockholm wat haar geïnspireerd heeft om te gaan schrijven. 

Leona Lindberg is inspecteur bij de politie in Stockholm en heeft een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Na een mislukte aanslag op het parlementsgebouw wordt Leona door de SÄK (de Zweedse geheime dienst) ingeschakeld om de dader te verhoren. De dader laat echter erg weinig los, en de tijd lijkt te dringen voor er een nieuwe aanslag wordt gepleegd. Ondertussen heeft Leona zelf haar eigen problemen: ze heeft haar zoontje Benjamin verloren, ligt in scheiding met haar man en heeft schulden bij een zware crimineel. Om snel haar schulden af te betalen besluit Leona om met haar kennis als politievrouw, criminelen te leren hoe ze de perfecte misdaad moeten plegen. De opbrengst hiervan zal zo groot zijn dat ze in één keer al haar problemen kan oplossen.

Leona - Alle middelen toegestaan is het vervolg op De teerling is geworpen, maar is prima op zichzelf te lezen. Hier en daar vraag je je wel af hoe het bijvoorbeeld komt dat Leona schulden heeft bij Armand, de zware crimineel, maar het is niet hinderlijk dat je dit niet weet en maakt je hooguit nieuwsgierig naar het eerdere deel in de serie.

Leona is met haar antisociale persoonlijkheidsstoornis een opvallende en ongebruikelijke hoofdpersoon voor een crimeverhaal wat het verhaal net weer even anders maakt dan andere misdaadromans. Je zou het kunnen vergelijken met de slogan van een bekende frisdrank fabrikant: 'Een beetje vreemd, maar wel lekker'. Het is even wennen aan deze agente met twee verschillende gezichten, maar het duurt niet lang voor je toch een bepaalde sympathie voor haar hebt. Dit is wat mij betreft ook echt een kracht van Rogneby, ze schrijft over echte mensen. Hiermee bedoel ik dat ze niet slechts schrijft over misdadigers en corrupte agenten en hoe slecht ze zijn, maar dat ze de keerzijde van de medaille laat zien. Ze laat zien dat dit ook gewoon mensen zijn, en dat het milieu waarin ze zijn opgegroeid en omstandigheden hen maken tot de persoon die ze zijn. 

Daarnaast is te merken dat Rogneby weet waar ze over praat. Zo beschrijft ze tot in detail de perfecte misdaad wanneer Leona haar criminelen opleidt. Door onder andere deze details weet ze het verhaal realistisch te houden ondanks dat er veel extreme gebeurtenissen zijn en Leona een nogal controversiële hoofdpersoon is. Het verhaal voelt eigenlijk geen moment 'over-the-top' aan.

Leona - Alle middelen toegestaan is geen twaalf in een dozijn misdaadroman, maar is net even anders. De kracht ligt hem in de brede achtergrond van Jenny Rogneby. Ze is in staat om verschillende invalshoeken in het verhaal te combineren. Ze ontrafelt niet alleen een misdaad, maar gaat ook dieper in op de drijfveren van de hoofdpersonen en de details van criminaliteit en het politie leven. Het aangename is dat Rogneby dit op zo'n manier doet dat het in het verhaal verweven zit en dus niets afdoet aan de snelheid en de spanning. 
Leona - Alle middelen toegestaan is wat mij betreft dan ook een echte aanrader als je geïnteresseerd bent in het misdaad genre en/of in wat mensen beweegt om te doen wat ze doen.