Recensie: Naar bed, naar bed RECENSIE

Wanneer er in een sm-club in Southampton na een befaamde feestavond een lijk wordt gevonden blijkt Helen Grace meer dan ooit bij de zaak betrokken te zijn. Hoelang kan ze haar werk en privéleven nog gescheiden houden en hoe reageren haar collega's als ze Helens diepste geheimen te weten komen?

Veel tijd om hierover na te denken heeft ze alleszins niet want iemand lijkt het gemunt te hebben op een bepaald type personen. Kan Helen de dader stoppen voor er nog meer slachtoffers vallen en tegelijk zichzelf en haar geheimen beschermen?

Wie Helen Grace en haar verleden kent weet meteen bij het lezen van het eerste hoofdstuk wie het slachtoffer is dat op de befaamde sm-party gevonden is, nog voor het in het verhaal zelf verteld wordt.

Het voelde dan ook als thuiskomen toen ik het boek Naar bed, naar bed indook. Na Helens laatste avonturen heb ik vol spanning gewacht op het volgende boek en ook deze keer stelde het me zeker weer niet teleur.

Je merkt dat het hoofdpersonage, Helen Grace, zich doorheen de verschillende verhalen steeds verder en verder ontwikkelt. Maar M.J. Arlidge steekt ook zijn tijd in de andere personages, waaronder Charlie, waardoor het verhaal en de personages in een mooie, gelijklopende lijn evalueren.

In Naar bed, naar bed lijkt het verhaal deze keer wel meer om Helen te draaien dan om de rest. In tegenstelling tot haar eerdere avonturen, is ze nu meer teruggetrokken en lijkt ze haar collega's niet altijd te vertrouwen. Dit zorgt ervoor dat je het verhaal als lezer nog meer vanuit de verschillende personages beleefd en niet enkel vanuit het gehele team samen.

We weten al dat M.J. Arlidge enorm goed is in spanning opbouwen, de lezer op het verkeerde spoor zetten en hij je als lezer ook de kans geeft om zelf "mee te werken" aan het onderzoek van Helen en haar team en dat was ook nu weer het geval. In de voorgaande verhalen waren mijn vermoedens meestal wel juist, als het om de dader ging, maar deze keer kwam het echt uit de lucht vallen toen de deze bekend werd gemaakt, vooral omdat ik het echt niet had zien aankomen.

Meestal zijn de boeken redelijk afgerond op het einde van het verhaal en is het weer uitkijken naar een nieuw avontuur voor Helen en haar team maar het viel me op dat het einde in Naar bed, naar bed verrassend open was. Voor mij als lezer zelfs een beetje frustrerend, omdat ik weet dat enkele maanden wachten op het vervolg verdomd moeilijk is en ik gewoonweg wil weten hoe het verder gaat. Maar aan de andere kant is dit ook een mooie zet van de schrijver want na al die spanning is het bijna onmogelijk om het volgende boek niet te lezen. Ik begin dus alvast al vol spanning met aftellen!

Dit boek krijgt van mij 5 hartjes. Naar bed, naar bed was, in vergelijking met de voorgaande boeken, een beetje anders maar zeker niet minder goed. M.J. Arlidge wist net zoals voorheen de spanning goed op te bouwen en hield me aan het boek gekluisterd. Wat mij betreft is het dus weer een topthriller.