Recensie: Springbonen RECENSIE

Recensie: Springbonen -  Wanda Bommer

In Spingbonen is Claire Kouwenaar maanden bezig geweest om de ultieme reis te plannen voor haar gezin; een roadtrip door Zuidwest Amerika.  Het organiseren zit Claire in het bloed, dat kun je gerust aan haar overlaten. In haar vriendenkring wordt ze zelfs Reisbureau Claire Kouwenaar genoemd.  Maar zelfs een droomvakantie blijkt niet voldoende om de broze familiebanden te verstevigen. 

Integendeel. Sinds Claire haar tweelingdochters verteld heeft dat ze oorspronkelijk zwanger was van een drieling, zijn de meisjes ervan overtuigd dat ze hun potentiële broertje geabsorbeerd hebben. Ze dragen hem met zich mee, gaan met hem in gesprek, en houden rekening met zijn wensen. 

Tijdens de roadtrip begint het broertje steeds nadrukkelijker om een eigen lichaam te zeuren. De pubers bedenken fantasievolle oplossingen voor deze kwestie, maar leven daarbij absoluut niet in het hier en nu. Ze praten vaak tegen hun broertje en hij praat in hun vertelling ook terug. Hun ouders kunnen dit niet horen. Claire en haar echtgenoot Rogier worden ondertussen in beslag genomen door concretere problemen, namelijk het redden van hun relatie. Rogier houdt er een vriendin op na, Jessica, en zij is zwanger van hem. 

Springbonen bestaat uit drie delen. Deel I heeft als titel: Drie. Deel II: Twee en deel III: Een. 

De drie delen worden alle onderverdeeld in kleine hoofdstukjes die met typografische tekens worden aangegeven. In deel I zijn dat drie sterretjes, in deel II twee sterretjes en deel III één sterretje. De hoofdstukken scheiden ook de vertellers. Er zijn twee ik-vertellers, Claire en Rogier. Daarnaast is er een bijzonder perspectief: de wij-vorm, want de tweeling praat steeds in de wij-vorm. Je leert de tweeling, twee dertienjarige meiden, daarom niet afzonderlijk kennen. Je krijgt als lezer niet te weten hoe ze heten. In deel III komt er een derde ik-verteller bij. Dat is het tot leven gewekte, voor de geboorte overleden broertje. Door de korte hoofdstukjes is het boek ‘behapbaar’ en is het makkelijk schakelen tussen de steeds wisselende perspectieven. 

Rogier wordt door zijn eigen kinderen ‘Loser’ genoemd. De tweeling is er namelijk achter gekomen dat hij overspel pleegt. Dit weten ze, omdat ze in de laptop van Rogier kunnen komen en hij Facebook Messenger niet goed afsluit. Hierdoor kunnen ze de correspondentie tussen hem en zijn minnares Jessica volgen. Het boek Springbonen is wat dat betreft helemaal ‘van deze tijd’. Het gebruik van social media wordt belicht en ook het gebruik van de mobiele telefoon. Het niet meer zonder kunnen. Rogier heeft hele dag zijn mobiel vast. Als lezer heb ik me er zelfs aan gestoord. Maar ook aan het feit dat Jessica er aan het begin niets van zegt. Ze irriteert zich er wel aan, dat lees je. 

Wanda Bommer haalt in haar boek Springbonen ook een actueel onderwerp aan, waar de meningen over verdeeld zijn, namelijk de vaccinatie tegen baarmoederhalskanker. Claire beweert namelijk in haar omstreden artikel dat de commercie bepaalt wat goed is voor de mens. Het bedrijf dat een regering zo ver krijgt dat het vaccinatie tegen baarmoederhalskanker voor meisjes bijna verplicht stelt, verdient miljoenen euro’s. Wanneer er tegengas komt, wordt die persoon onder druk gezet. Bommer is hiermee maatschappijkritisch in haar roman, op een manier die je als lezer aan het nadenken zet. 

De term cliffhanger is op de roman Springbonen zeer zeker van toepassing. Bommer heeft de term misschien wel uitgevonden. In het verhaal word je als lezer regelmatig naar het puntje van je stoel verplaatst, en dan gooit Bommer er een perspectiefwisseling in. Soms bijna tenenkrommend, want je wilt weten hoe het verder gaat. Maar het is knap gedaan.

Het enige minpuntje aan het boek vind ik het einde. Het is een bizar einde, bijna ongeloofwaardig. En je blijft als lezer ook nog met vragen zitten. Maar dit is dan ook mijn enige minpuntje.

Springbonen van Wanda Bommer is een prachtige literaire roman over familierelaties. Een vlotte schrijfstijl, met wisselende perspectieven en veel cliffhangers, maken dat je als lezer tot het einde geboeid blijft, op het puntje van je stoel zit te lezen.

Dit was de Chicklit.nl recensie van Springbonen -  Wanda Bommer