Recensie: Phobos 3 - Victor Dixen RECENSIE

Recensie: Phobos 3 - Victor Dixen

Zes jongens en zes meisjes – ondertussen gegroeid van tieners naar jongvolwassenen – zijn geland op Mars. Ze zijn getrouwd, ze hebben hun intrek genomen in hun Liefdesnestjes… Maar ze weten ook de keerzijde van deze Mars-reis. Ze weten dat de kijkers van het Genesis-kanaal, waarop alles wat de pioniers doen, dag en nacht wordt uitgezonden, niet alles weten over de reis. En tot overmaat van ramp blijken de pioniers ook niet alles over elkaar te weten. In dit derde boek uit de Phobos-reeks neemt Victor Dixen je mee terug naar Mars, waar de pioniers vechten voor hun geluk, hun liefde, maar vooral voor hun leven.

In dit boek lees je weer verder vanuit het oogpunt van Léonor, maar dat is niet het enige oogpunt waaruit het boek geschreven is. Zoals we gewend zijn van de boeken, is het opgedeeld in verschillende, korte hoofdstukken met ‘Beeld’, ‘Tegenbeeld’, ‘Buiten het bereik van de camera’s’ en ‘Genesis-kanaal’. Het mooie aan deze manier van schrijven is dat er hierdoor een volledig, 360 graden beeld gevormd wordt. Het lijkt alsof je als lezer niets mist, alsof je overal van op de hoogte bent. Tot vervelens toe, want je zou je kracht het liefst inzetten om mensen te helpen. 

Er komen Phobos 3 weer nieuwe spanningen voorbij: hoe gaat het met Andrew en Harmony? Hoe pakt Léonor het geheim van Marcus op? Waarom lijken verschillende stellen nieuwe irritaties te vormen? En hoe verloopt het op aarde, met Serena als vice president en de andere landen? Deel twee werd met enorm veel vragen afgesloten en daardoor schiet je door de eerste helft van het boek heen. Phobos 3 telt ruim 500 bladzijden, maar buiten het gewicht in je handen, merk je hier niet veel van. Het leest net zo snel als een boek van de helft van zijn formaat.

Victor Dixen is een meesterverteller. In een interview gaf hij aan last te hebben van slapeloosheid en zijn inspiratie te halen uit de sterren die hij ’s nachts ziet als hij schrijft. Dit blijft ten alle tijden goed te voelen in het boek. Het lijkt op sommige momenten of je zelf op Mars bent en alsof je zelf de spanningen van het Genesis-programma meemaakt. De boeken blijven ontzettend origineel: echte klassiekers binnen het YA-genre. Dit derde boek is beter dan het tweede boek, want het tweede boek was een typisch geval van ‘het-tweede-boek-syndroom’. Het verhaal zakte daar een beetje in, maar in dit derde deel is dat weer helemaal goed gemaakt. Er komen nog nieuwe delen in deze serie, maar die gaan, zonder iets te verklappen, andere mensen volgen. Phobos 3 is voor mij een ultiem YA-boek, geschreven door één van ’s werelds beste YA-schrijvers, Victor Dixen, en mag zeker niet ontbreken in je boekenkast!

Recensie: Phobos 3 - Victor Dixen