Recensie: Otmars zonen RECENSIE

Recensie: Otmars zonen – Peter Buwalda

Voor liefhebbers van Bonita Avenue was het lang wachten, maar het nieuwe boek van Peter Buwalda blijkt het wachten waard. Otmars zonen is het eerste deel van een aangekondigde trilogie. We maken kennis met drie hoofdpersonages: de wat sullige Shell-medewerker Ludwig Smit, onderzoeksjournaliste Isabelle Orthel en Shell-topman Johan Tromp. Drie intrigerende, op sommige vlakken totaal verschillende persoonlijkheden en levens, die toch ook allemaal weer aan elkaar verbonden blijken te zijn.

Het verhaal moet even op gang komen, maar de verhaallijnen worden al snel duidelijker, beter te volgen en daarnaast ook meeslepender. Otmars zonen speelt zich zowel in het heden als verleden af. In het heden zijn de drie hoofdpersonages enkele dagen tegelijk op het eiland Sakhalin en ontmoeten elkaar daar. Dit wordt afgewisseld met terugblikken naar verschillende momenten in het verleden, waarbij niet altijd meteen duidelijk is waar de gegeven informatie voor dient maar er valt steeds meer op zijn plek. De wisselingen in tijd en perspectief zijn geregeld vrij abrupt, maar toch blijft het verhaal goed te volgen. Waar Otmars zonen over gaat is niet in enkele zinnen samen te vatten, daarvoor is het boek te veelomvattend, maar enkele thema’s die naar voren komen zijn familiebanden en moraliteit van gedrag en beweegredenen.

De schrijfstijl van Peter Buwalda is erg goed. Prachtig en literair taalgebruik, en daarnaast ook geregeld humoristisch. De beschrijvingen van de seksuele escapades zijn soms dusdanig expliciet en plastisch dat je er rode oortjes van zou kunnen krijgen en de situatie, zoals een eierdopje in een bepaald lichaamsdeel, ook vrij gemakkelijk voor je kunt zien. Dat is wel iets waar je van moet houden.

Leuk detail is dat de hoofdstukken in Otmars zonen niet oplopen in nummering, maar aflopen waarbij begonnen wordt bij 111 en dit boek eindigt bij 75. Ondanks de ruim 600 pagina’s leest het boek vlot, mede door de behoorlijk ruime, en misschien wel iets té ruime, opmaak.

Otmars zonen is een boek met boeiende en meeslepende verhaallijnen, maar wat je helaas wel met een onbevredigend gevoel moet dichtslaan doordat het onderdeel is van een trilogie en daarom stopt met een open einde. Hoe zal het verder gaan met Ludwig, Isabelle, Johan en de andere personages die voorbij komen? Het maakt zeker nieuwsgierig naar meer, en het is dan ook te hopen dat Peter Buwalda niet al te veel tijd nodig heeft voor het schrijven van volgende delen. Eigenlijk is dit boek pas goed te beoordelen nadat ook de andere delen gelezen zijn, maar door de sterke schrijfstijl en intrigerende verhaallijnen toch op zichzelf al 5 hartjes waard.  

Recensie: Otmars zonen – Peter Buwalda