Wit goud RECENSIE

De rijke weduwe Donia Fisher komt er na de moord op haar man achter dat ze eigenlijk niks over haar partner wist. Hij was niet zomaar een bankier, maar een bankier die werkte voor belangrijke mensen in de onderwereld. Donia woont alleen in Amsterdam en haar enige dochter, Julia, is getrouwd met de steenrijke Deepak Vanishkuram. Ze wonen samen met hun dochtertje Maxime, in een riante villa in India. Deepak is de zoon van een belangrijke man in de onderwereld en Donia heeft het vermoeden dat de familie Vanishkuram meer weet over de moord op haar man, dan ze eerst vermoedde. Als Donia besluit om op bezoek te gaan bij haar dochter Julia, merkt ze dat ook Julia meer weet over de moord op haar vader. Alleen, Julia wil er niets over kwijt. Maar voor Donia is het duidelijk dat er veel meer aan de hand is en gaat zelf op onderzoek uit. Als de familie Vanishkuram het door heeft dat Donia in het verleden aan het graven is, proberen ze haar na enkele waarschuwingen, uit de weg te ruimen. Ze gaan zelfs zo ver, dat Donia onschuldig in de gevangenis van India belandt en haar een straf van tien jaar boven het hoofd hangt. Door aan haar kleindochtertje Maxime te denken, verzamelt Donia de kracht om helder na te denken zodat ze een plannetje kan bedenken om de gevangenis uit te komen. Maar aan wie moet Donia hulp vragen? Haar dochter is bang van haar man en is aan de coke, ze heeft geen familie en de familie Vanishkuram is haar liever kwijt dan rijk. Het verhaal verveelt geen moment en is erg goed beschreven. Het leek soms alsof ik samen met Donia in één cel zat. India kwam tijdens het lezen van Wit Goud een stuk dichterbij.