Wereldmeiden RECENSIE

Hoewel mijn tienerjaren toch al een aardig tijdje achter me liggen, lees ik op z''n tijd graag een goed jeugdboek. Zo eentje als Wereldmeiden laat ik dan ook zéker niet aan me voorbij gaan. Het boek doet je denken aan de bekende spijkerbroeken-serie, maar Wereldmeiden is eigenlijk veel volwassener geschreven en een stuk langer van stof.
Er wordt beurtelings geschreven over 4 jonge vriendinnen: Harper, Kate, Sophie en Becca. Vier meiden die net klaar zijn met hun middelbare school en op het punt staan afzonderlijk van elkaar naar de universiteit te gaan. Harper draagt echter een groot geheim met zich mee. De enige universiteit waar ze zich had aangemeld, heeft haar afgewezen. In plaats van dit eerlijk te bekennen, deelt ze mee dat ze de universiteit nog even uitstelt om haar droom te realiseren: het schrijven van een boek. Met stomheid geslagen, maar toch ook gefascineerd door Harpers moed, treden Kate en Sophie in haar voetsporen. Ook zij laten de universiteit voor wat het is, en besluiten op de droomtrein te stappen. Kate vertrekt naar Europa om daar haar droom te vinden, en Sophie reist af naar Hollywood om aan haar acteercarrière te werken. Becca gaat wél naar de universiteit, om daar te kunnen skiën voor een beroemde coach. Maar ook daar komt maar weinig van terecht.
Je reist mee met de vier meiden naar alle delen van de wereld en voelt hun eenzaamheid, blijdschap, verdriet en opgetogenheid. Hoe onzeker en eng het ook is om in je eentje tegenover de wereld te staan, de meiden hebben de moed om door te zetten en dat dwingt een hoop sympathie af. In tegenstelling tot veel andere jeugdboeken, is Wereldmeiden meer wat voor de ''oudere'' jeugd. De ontwikkeling van deze meiden ligt duidelijk op een hoger niveau met hun drankgebruik en seksuele ervaringen. Het boek is maar weinig humoristisch, het heeft een veel serieuzere ondertoon.
Mij bevalt dat prima, ik denk dat dit boek zich hiermee goed onderscheid van de andere jeugdboeken. Doordat er vier verschillende verhaallijnen zijn, lees je de kleine 400 pagina’s in sneltreinvaart weg. De afwisseling is goed getimed, hoewel de personages van mij toch iets meer hadden mogen verschillen. Ik miste soms de expliciete karaktertrekjes van de personages, waardoor ik soms verward raakte wie wat ook alweer deed. Maar buiten dat, een heerlijk jeugdboek over het ontdekken van jezelf en het verleggen van je grenzen. Wat mij betreft een echte aanrader voor de wat oudere tieners!