Quartier Heleen RECENSIE

Wat voor drastische veranderingen vinden er plaats in je leven als je emigreert? Daar gaat Quartier Heleen over, het debuut van voormalig Volkskrant-journaliste Heleen Beaart. Ze verhuisde samen met haar man en dochters naar Parijs omdat haar man daar een baan kreeg als correspondent. In plaats van werken op de redactie van een bekende Nederlandse krant, krijgt Heleen nu heel ander soort taken: ze is fulltime huisvrouw. Haar dagen bestaan uit stofzuigen, koken, soppen, naar de speeltuin gaan met haar dochters, de ene dochter naar school brengen, de andere dochter in bed leggen, enzovoort. Ondertussen probeert ze ook een beetje tijd voor zichzelf te vinden. Ik vond Quartier Heleen een hele aangename verassing. Ik heb genoten van het boek. Het wordt nergens té langdradig, Heleen heeft een lekker schrijfritme. Telkens als ik ergens begon te denken dat ik nu wel genoeg had gelezen over een bepaald aspect over Parijs of Frankrijk, begon ze over een ander onderwerp. Behalve dat het boek dus heerlijk wegleest, is het ook nog eens een informatief boek. Ik heb in de vier jaar dat ik nu Frans heb op de middelbare school, meer over Frankrijk zelf geleerd door Quartier Heleen dan in de lessen. Zo weet ik nu dat er meer zwervers in Parijs zijn dan in Amsterdam; dat Franse mensen helemaal niet arrogant zijn, maar juist vriendelijk en gastvrij; dat er in Frankrijk vreselijk veel speeltuinen zijn en dat bobo zo’n beetje hetzelfde betekent als een rijke stinkerd met échte baard en dat Franse kinderen heel creatief zijn met het verzinnen van bijnamen. Al met al vond ik Quartier Heleen een lekker tussendoortje, het is zo’n boek om heerlijk bij weg te dromen op vakantie.