Recensie: Hell or High Water RECENSIE

Broers Tanner en Toby Howard dreigen na de dood van hun moeder hun ranch te verliezen. Geld hebben ze niet en daarom besloten de twee om kleine lokale banken te beroven. Bij elke overval nemen ze maar een klein bedrag mee en hierdoor hopen ze buiten schot te blijven. Het geld brengen ze naar het casino en ruilen ze in voor andere biljetten. Zo hopen de broers buiten schot te blijven. Hun plannetje lijkt te werken tot ranger Marcus Hamilton en zijn collega Alberto Parker de twee broers op de hielen gaan zitten.

Wie zich nog niet aan Hell or High Water heeft gewaagd en enkel de trailer heeft gezien, denkt wellicht dat de film een standaard western is of een afgezaagde actiefilm met twee ordinaire bankovervallers in de hoofdrol. Maar Hell or High water gaat veel verder dan dat. De film draait niet om twee dieven die wat in het rond schieten om een flinke zak met groene biljetten in handen te krijgen, maar draait voornamelijk om broederliefde. Toby Howard wil niets liever dan zijn ex-vrouw en kinderen voorzien van een goede toekomst en ex-crimineel Tanner Howard wil enkel het beste voor zijn jongere broert Toby. Maar daar is geld voor nodig. Veel geld. Daarom beginnen de broers met het overvallen van kleine banken.

Hoewel High or High water een echte western is, wordt er in de film ook luchtigheid gecreëerd door de politieagenten Marcus en Alberto. De twee plagen elkaar continu en duidelijk wordt dat de twee tijdens hun dienstjaren een goede band hebben opgebouwd. Maar ook voor emotie wordt plaatsgemaakt in de film. Bijvoorbeeld wanneer broers Toby en Tanner in de auto zitten en praten over hun leven. Hoewel de twee stoere mannen zijn, wordt hun liefde voor elkaar in de film op een mooie manier duidelijk. Geëmotioneerd word je als kijker ook wanneer je erachter komt dat Toby de ranch van zijn moeder niet voor zichzelf wil, maar voor zijn ex-vrouw en kinderen. Hell or High Water is een film die het allemaal heeft: actie, emoties en humor.

Daarnaast vindt ook een sterk staaltje acteerwerk plaats in de film. Zowel Ben Foster (Tanner), Chris Pine (Toby) en Jeff Bridges (Marcus) weten hun karakter goed neer te zetten. Door hun uitmuntende prestatie leer je hun karakters goed kennen. Maar ook voor de kleinere rollen castte de filmmakers de perfecte acteurs. Zo had je ook de norse serveerster die in haar amper tien minuten op het witte doek een sterke indruk weet achter te laten. Ze zegt niet veel, maar alleen al haar manier van serveren en de blik in haar ogen vertellen je als kijker dat ze al tientallen jaren in het eetcafétje werkt en ze niet buiten de staat is geweest. Bijna alle prestaties zijn Oscar-waardig, maar alleen acteur Jeff Bridges wist voor zijn vertolking van Marcus een Academy Award-nominatie binnen te slepen.