- Home
- Recensies
- Ledenrecensies
- (Ledenrecensie) boek: De Ademdief
Kirsten
Ik ben docent, classica, amateur-musicalactrice, chocoladeliefhebber, Dungeons & Dragons-nerd, kattenmens en ik houd heel erg van lijstjes en nog veel meer van boeken. Meer weten? Kom eens langs op mijn blog, www.happycherry.nl.
In De Ademdief van Miranda Peters maken we kennis met Thalia, die op de vlucht is voor de Jagers van Artames, en Quinn, een Jager die de taak heeft om Thalia op te sporen en te doden. Thalia is namelijk een Aspirata, een magiër. Haar volk heeft duizenden jaren geleden een vloek uitgesproken die Jagers laat sterven op hun twintigste verjaardag. Zolang er Aspiratar leven, wordt de vloek in stand gehouden. Op het moment dat Quinn en Thalia elkaar treffen, lijkt hun lot bezegeld. Eén van hen zal sterven. Maar dan gebeurt het onmogelijke: ze tonen elkaar genade. Plotseling staat hun wereldbeeld op zijn kop. Niet alle Aspiratar zijn Ademdieven, en niet alle Jagers blijken slecht...
Het uitgangspunt waarop het boek is geïnspireerd ('wat als je iemands adem zou kunnen stelen?') spreekt tot de verbeelding. Doordat Miranda Peters dit concept verweeft met elementen uit Etruskische, Griekse en Romeinse cultuur krijgt het al snel een ander smaakje dan ‘standaard’ fantasy. Dat maakt het boek erg origineel. Ook de setting is vernieuwend: het speelt zich (grotendeels) af in ons herkenbare Nederland. Leuk!
Miranda Peters heeft een fijne schrijfstijl. Het boek bestaat uit korte hoofdstukken, waardoor het leest als een trein. De dialogen komen heel natuurlijk over en het taalgebruik past goed bij de doelgroep.
Dat geldt ook voor het thema. Eén van de grote thema's in De Ademdief is identiteit en keuzes maken: heel herkenbaar voor Young Adults. Thalia en Quinn raken niet alleen in conflict met hun tegenstanders (eerst elkaar en later een gezamenlijke vijand), maar worstelen ook met zichzelf. Quinn weet niet wie hij is zonder zijn missie om de Ademdieven uit te roeien, en ook Thalia’s leven wordt voor een groot deel bepaald door haar gave. Dat maakt ze geloofwaardig.
Een pluspunt is dat we ook vanuit Quinns perspectief lezen en niet alleen vanuit dat van Thalia. Dat zorgt ervoor dat Quinn meer wordt dan ‘de bad guy die stiekem ook een beetje good guy is – en toevallig ook nog eens superaantrekkelijk’. Het feit dat het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven komt ook de spanningsboog ten goede. Er is veel actie, waardoor je graag verder wilt lezen.
Toch verliest het verhaal voor het einde wat tempo en zakt de spanningsboog in. Tot de laatste hoofdstukken: dan wordt er ineens heel veel nieuwe informatie onthuld en worden er nog allerlei personages geïntroduceerd. Daardoor voelt het einde erg gehaast. Sommige ontknopingen lijken uit te lucht te komen vallen. Desondanks (of misschien wel juist daardoor) maakt De Ademdief de lezer nieuwsgierig naar het vervolg. Hoe ontwikkelt de relatie tussen Thalia en Quinn zich? Hoe zit het met hun gaven?
De Ademdief is origineel, vlot en verrassend: een modern sprookje dat je in één adem uitleest.
De Ademdief
-
Auteur:
Miranda Peters -
Verschenen:
21 september 2020 -
Uitgave:
ISBN 9789492585585
Uitgever Dutch Venture Publishing
300 pagina's -
Uitgever:
Dutch Venture Publishing -
Genres:
Fantasy & SciFi, Young Adult
-
Onze waardering:
-
Members waardering:
(17 stemmen) -
Omschrijving:
Dood de Ademdieven.
Vernietig de magie.
Verbreek de vloek.
Dat is de levensmissie van de Jagers van Artames. Pas wanneer alle Aspiratar – mensen met een magische gave – zijn uitgeroeid, wordt een eeuwenoude vloek verbroken die Jagers laat sterven op hun twintigste verjaardag. Dat is de opdracht en dat is wat er zal gebeuren. Tenminste, in theorie. Want de Aspiratar weten al meer dan tweeduizend jaar uit handen van de Jagers te blijven.
Thalia leidt samen met haar acht jaar jongere zusje Livia een nomadenbestaan, vanaf het moment dat de Jagers hun ouders doodden. Al vijf jaar lang geneest ze mensen en gaat ze tot het uiterste om haar zusje te beschermen. Maar wanneer ze op een avond Jager Quinn ontmoet en ze elkaar genade tonen, neemt haar leven een onverwachte wending en moet ze voor de zoveelste keer vluchten.
Quinn zet de achtervolging in en is vastbesloten zijn fout recht te zetten. De Ademdief laat hem niet los en hij wil antwoorden, niet wetende dat dat nog meer vragen op zal roepen. Alles waar ze in geloven en voor vechten blijkt namelijk niet zo zwart-wit als gedacht. Thalia wordt gedwongen samen te werken met Quinn om een onverwachte gezamenlijke vijand te verslaan, maar hoe moet dat als je geleerd hebt op niemand anders te vertrouwen dan jezelf? En wat als je als Jager gevoelens krijgt voor iemand die je uiteindelijk moet vermoorden om zelf een toekomst te hebben?