(Ledenrecensie) boek: Over vijf jaar RECENSIE

Een chicklit die geen chicklit is, zo zou ik Over vijf jaar willen omschrijven. De omschrijving van het boek intrigeerde me; het klinkt als een mooie roman met een bovennatuurlijk tintje (denk aan Cecilia Ahern en Chantal van Gastel). Eenmaal begonnen in het boek merk ik direct dat het verhaal me pakt. Ik kan het boek de eerste avond al niet meer wegleggen. Door de fijne schrijfstijl en die belangrijke gebeurtenis in het begin van het boek (inderdaad, dé droom) móet ik verder lezen. Ik wil weten hoe het verhaal verder gaat.

Hoewel de schrijfster me volledig weet in te pakken met haar verhaal, geldt dit in het begin niet voor de hoofdpersoon. Ik voel helaas geen klik met Dannie. Gelukkig verandert dat naarmate het verhaal vordert. Ze maakt andere keuzes, gaat nadenken over wat het leven nog meer te bieden heeft en komt zo dichter bij mij als lezer. Dit maakt het boek nog beter voor mij en ik ga steeds sneller lezen.

Tot dat laatste gedeelte, dat hartverscheurende laatste gedeelte van het boek. Prachtig geschreven, ik kreeg een brok in mijn keel. En pas nu begrijp ik de laatste zin in de omschrijving: Over vijf jaar is een liefdesverhaal, boordevol geluk en hartzeer. Maar het is zeker niet een liefdesverhaal zoals je dat denkt te kennen. Dit boek gaat niet alleen over de liefde tussen geliefden. Het gaat ook over de (in dit geval minstens zo belangrijke) liefde tussen vrienden. 

Over vijf jaar krijgt van mij vier welverdiende hartjes. Ben je op zoek naar een mooi boek met net even een andere insteek? Lees je ook graag over vriendschap en ben je niet bang voor tranen tijdens het lezen? Dan is dit een aanrader!