(Ledenrecensie) boek: De wind kent mijn naam RECENSIE

Het verhaal begint bij Samuel Adler, een vijfjarig joods jongentje die tijdens WOII op verschrikkelijke wijze afscheid moet nemen van zijn beide ouders. Allende neemt je daarna mee naar centraal-Amerika waar we kennismaken met Anita & Leticia die ook geconfronteerd worden met geweld en moeten vechten voor hun verdere bestaan. Dankzij de hulp van sociaal werkster Selena krijgt Anita antwoorden op haar vele vragen. De verschillende personages nemen je mee op sleeptouw en je voelt hun emoties tot in je eigen huiskamer. Zal Anita haar moeder ooit terugzien, kan Samuel omgaan met de opgelopen trauma's uit zijn jeugd,...? Een prachtig verhaal waarbij de schrijfster een thema van alle tijden bespreekbaar maakt: oorlog en wat met het leven daarna. 

Het boek is zeer beeldend geschreven waardoor je helemaal in het verhaal zit. Emoties worden sterk beschreven, alsook de plaats waar het verhaal zich afspeelt. Het is even wennen wanneer je aan het tweede hoofdstuk komt omdat dit een volledig nieuwe verhaallijn is en dus ook een nieuw personage bespreekt. Eenmaal je deze schrijfstijl wat beter leert kennen leest het boek wel vlot. Ook de chronologie waarmee ze schrijft is me opgevallen. Je voelt een connectie met de personages waardoor je wil weten hoe het eindigt. De thematiek is op zich niet origineel, maar voor mij was het wel bijzonder hoe ze de verschillende verhaallijnen en personages wist samen te brengen tot één geheel. Dit zorgt er ook voor dat de lezer geboeid blijft tot het einde.

Kortom, dit was mijn eerste leeservaring met deze schrijfster en zou boeken van haar hand in de toekomst zeker nog lezen.