Een tweede kans RECENSIE

Een tweede kans laat je meeleven met Eleanor Bee, Elle voor vrienden (en voor ons!). Ze heeft een tot de verbeelding sprekende baan bij een uitgeverij, maar toch is ze niet erg gelukkig met haar Londense leventje. Elle voelt zich gewoontjes, dertien in een dozijn. Dat verandert als ze, hoe cliché, een relatie krijgt met haar baas Rory. Ze is verliefd, voelt zich bijzonder, maar waarom blijft hij er zoveel moeite mee houden om hun verhouding openbaar te maken? Als Rory een grens over gaat, is Elle er klaar mee. Ze vindt troost bij haar goede vriend Tom. Maar wanneer de kans zich voordoet om via haar werk naar New York te verhuizen, pakt Elle haar kans: iets nieuws zal goed voor haar zijn! In New York vindt ze zichzelf opnieuw uit: ze verandert in een gedisciplineerde maar ook glamoureuze redactrice die het prima naar haar zin heeft met haar nieuwe leventje! Als ze voor Rory''s bruiloft, nota bene met haar vroegere vriendin Libby, terugkeert naar Londen, weten haar vroegere vrienden en collega''s niet wat ze zien...

Het wonderlijke van dit boek is dat het ondanks de omvang - maar liefst 464 pagina''s! - nergens saai wordt, maar ook nergens echt loeispannend. Toch wil je blijven doorlezen om te weten hoe het verder gaat met Elle, die je heel goed leert kennen. Het verhaal kabbelt voort, het is net of je een stukje meereist met een deel van iemands levensverhaal: iemand met een erg interessant leven! In Een tweede kans worden ook problemen niet onder stoelen of banken geschoven, zoals alcoholmisbruik. Een leuk extraatje aan dit boek is dat het verhaal zich zowel in Londen als in New York afspeelt en Harriet Evans de omgeving heel beeldend beschrijft, waardoor je een kijkje krijgt in beide wereldsteden! Al met al beslist een aanrader.