Tot de laatste cent RECENSIE

Alex is dolblij als ze een baan weet te bemachtigen op Wall Street. Ze probeert zich staande te houden in een wereld vol machomannen en seksistische opmerkingen en dat lukt haar behoorlijk goed. Maar dan slaat de financiële crisis toe en lijkt alles (inclusief haar liefdesleven) in de soep te lopen. Alex is superstoer en weet eigenlijk vrij snel het respect van haar mannelijke collega’s te winnen.

De roman begint met een wereld van peperdure etentjes, heel veel drank, nog meer drank, reisjes naar Bermuda en grappige weddenschappen voor twintigduizend dollar. Geld is water voor de mensen op Wall Street en het is dan ook interessant om te zien wat er gebeurt als de crisis toeslaat. Ineens heeft Alex niet meer de flitsende baan waar iedereen jaloers op is, maar werkt ze op een plek die de hele wereld lijkt te haten en waar ontslagen aan de orde van de dag zijn. Het verhaal springt af en toe iets te veel van de hak op de tak. Erin Duffy, die zelf op Wall Street werkte, wil zo veel vertellen dat het bijna niet in één boek lijkt te passen.

Het is logisch om Tot de laatste cent te vergelijken met romans als De urenfabriek en De duivel draagt Prada. Qua schrijfstijl doet het daar ook aan denken, maar de inhoud is net even anders, omdat Wall Street echt een wereld op zich is. Tot de laatste cent geeft je een kijkje achter de schermen op Wall Street door de ogen van een vrouw. Superinteressant, grappig en vlot geschreven. Een echte aanrader!

Lijkt het jou wat, op Wall Street werken? Of vind je het meer iets voor mannen?