Vogelvlucht RECENSIE

Hoop op een beter leven en een mooie toekomst. Dit is waar het - van oorsprong Boliviaanse - weeskind Merel op hoopte toen ze op vierjarige leeftijd door het Nederlandse stel Den Hoed werd geadopteerd. De harde werkelijkheid was echter anders. Eenmaal in Nederland wordt Merel niet beter behandeld dan voorheen in het weeshuis in Bolivia. Naar de buitenwereld toe lijkt het totale plaatje van het perfecte jonge gezinnetje te kloppen, maar achter gesloten deuren is er iets totaal anders gaande. Ze wordt voortdurend mishandeld, gekleineerd en gestraft door haar adoptiemoeder, terwijl haar adoptievader regelmatig op zakenreis is en geen idee heeft van wat er zich thuis afspeelt, zelfs niet als Merel op haar zesde een zusje (Margriet) krijgt, tevens van Boliviaanse afkomst. Zal de vernedering en het straffen nu eindelijk eens ten einde komen of zal ze het leed juist met Margriet moeten delen? Uit angst dat de situatie zal verslechteren, hebben de meiden dit verschrikkelijke geheim nooit aan iemand toevertrouwd, maar juist opgekropt in een ver hoekje in hun ziel wat hen voor het leven heeft getekend.

Vogelvlucht is een aangrijpend en hartverscheurend verhaal over het leven van een jonge vrouw die van jongs af aan nooit geluk of liefde heeft gekend. Gebrek aan mensenkennis en het blindelings vertrouwen van verkeerde mensen heeft haar voortdurend in situaties gebracht waar ze herhaaldelijk werd geslagen, mishandeld en gekleineerd. Een uitweg kende ze niet wat er toe leidde dat ze de situatie niet de baas was en het maar liet voor wat het was. Uiteindelijk, na een lange tijd van misère leert ze de juiste mensen kennen die haar de ogen openen en haar vertrouwen in de toekomst geven. Deze hernieuwde hoop geeft haar de kracht om opnieuw te beginnen met leven die haar lang geleden zo bruusk ontnomen was.

Over het verhaal zelf is er goed nagedacht. Zelfs zo goed dat ik op sommige momenten het idee had een non-fictie verhaal te lezen. De beschrijvingen over Merels indrukwekkende emotionele reis lieten mij af en toe een traantje wegpinken. Voor de lezeressen die zich dan ook aan dit boek wagen, raad ik een doos tissues aan bij het lezen, want dames dit is niet bepaald een light reading.

Hou jij wel van een emotioneel boek op zijn tijd? Zo ja, welke vind je echt een aanrader?