Nooit meer met jou RECENSIE

Het leek me zo’n veelbelovend boek: je komt in contact met je ex op Facebook en op een dronken avond beland je met hem in bed. De volgende ochtend kun je je amper iets van de avond herinneren, maar een gescheurde condoomverpakking doet je beseffen wat er gebeurd is. Met spijt als haren op je hoofd van wat je je man aangedaan hebt, probeer je deze fout te verdoezelen en het voorval - na een paar voorzorgsmaatregelen in een kliniek - te vergeten. Tenzij jouw ex hele andere gedachten heeft na die bewuste avond en je niet meer wilt laten gaan…

Nooit meer met jou trok meteen mijn aandacht. De eerste tientallen pagina’s intrigeerden mij en de prettige schrijfstijl zorgde voor een lekker wegleesboek. Ik kon me min of meer wel herkennen in de twijfels en onzekerheden die Molly over haar toekomst heeft: ze staat op een keerpunt in haar leven en weet niet zo goed welke kant ze op moet. Biologisch gezien is het hoog tijd voor kinderen, maar ze is hier nog helemaal niet klaar voor. Ze woont met haar man Dan in een klein huurhuisje en heeft het idee dat haar leven er nog niet op ingericht is om aan die stap te beginnen. Haar man denkt daar echter anders over, het kan voor hem niet snel genoeg zover zijn. Het creëert een soort spanning in hun relatie, waardoor ik de keuze van Molly om een kijkje in de keuken van een ex te nemen wel kan begrijpen. Het personage van Dan komt echter wat grillig en onsympathiek over, waardoor hun ''liefdevolle'' relatie voor mijn gevoel niet echt geloofwaardig is. 

Haar schuldgevoel over de affaire met haar ex Leo doet bovendien geen wonderen voor haar relatie, als Leo haar obsessief begint te sms''en en mailen. Wanneer Molly geen gehoor geeft aan zijn liefdesverklaringen, begint zijn gedrag hele andere vormen aan te nemen en moet ze constant over haar schouder kijken. Thuis, op straat, op haar werk: overal lijkt hij op de loer te liggen en het wordt steeds moeilijker om de affaire voor Dan verborgen te houden. Wat als Leo zijn angstaanjagende bedreigingen waarmaakt? Hoe ver zal hij werkelijk gaan? Kan ze het maar beter aan Dan opbiechten? 

De onthulling van haar geheim volgt na eindeloze pagina’s die toe lijken te werken naar een climax, die uiteindelijk nooit komt. Haar man komt er op een markante manier achter dat ze vreemd is gegaan, maar hij kent nog niet de hele waarheid en zij doet er niets aan om hem anders te doen geloven. Wat nou precies de reden hiervan is, begrijp ik na het lezen nog steeds niet. Ik verwachtte daardoor een soort onheilspellende ontknoping aan het eind, maar in plaats daarvan word het verhaal alleen nog maar langdradiger en is het einde totaal niet goed uitgewerkt. Het is zo jammer, want de plot kent zoveel kansen om spannende wendingen te creëren die je op het puntje van je stoel brengen. Het blijft echter allemaal een beetje vlak, waardoor ik halverwege het boek mijn aandacht verloor en die helaas niet meer heb teruggevonden…

Leek dit jou - na het lezen van de omschrijving - ook zo''n veelbelovend boek?